Mijn god wat voel ik me weer alleen! Is ook niet zo gek als je al meer dan 7 weken helemaal alleen thuis zit...
Zie haar helemaal niet meer, alleen nog eens online en dan vraagt ze alleen maar hoe het met mij is, niet eens hoe het met onze poesjes is! Wat een klotegevoel geeft me dat iedere keer opnieuw.
Het liefst wil ik niet aan haar denken, maar ik kan niets anders dan aan haar denken! Het maakt me helemaal gek!
Voel me net een zombie, werken, eten, slapen, dat is echt alles wat ik nu nog doe.
Hoewel ik eerder een hekel aan mijn werk had werk ik nu het liefst, ben ik niet in het huis vol herinneringen...
Wat moet ik toch doen behalve proberen te overleven iedere dag opnieuw? Wat gaat de toekomst me brengen?
Als ik dat toch een wist...