Waar ik het heel erg moeilijk mee heb is het feit dat ze naar mijn weten in het verleden altijd eerlijk is geweest, dat ze nu de waarheid niet zegt, weet ik niet wat ik nu moet geloven want ergens achterin geloof ik haar omdat ze nooit (naar mijn weten) gelogen heeft, maar aan de andere kant zijn er zoveel aanwijzingen dat het onder `normale` omstandigheden zo klaar als een klontje zou moeten zijn, toch die twijfel, telefoon uit hebben staan als je thuis komt, badkamerdeur op slot als deze geopend word zit ze met de telefoon in bad, niet mee mogen lezen met het chatscherm, als je direct vraagt heb je een ander, ben je met een ander bezig, met de ogen wegkijken als je dan zegt kijk me aan als ik je dit vraag, 1 seconde aankijken en dan gelijk weer wegkijken.

Ze heeft me geprobeerd emotioneel te chanteren om ervoor te zorgen dat er voor haar financiele situatie gewin zou zijn. Diep in mn hart hou nog met elke vezel van mijn lichaam van haar, en dat beetje wil daarom alles aan de kant schuiven, het verstand aan de kant zetten, zorgt ervoor dat de tranen vloeien en gaan stromen.

Waarom zou ze zo paniekerig gereageerd hebben toen ik het adres van haar chatgenoot tegen haar zei en zijn echte naam vertelde. Zeker toen ik zei dat ik naar (Plaatsnaam) toeging, was dan wel voor het werk (in dezelfde plaats) maar dat had ik er niet bijverteld.

Ik ben vernederd tot op het bot, belogen, aan de kant gezet voor wat? Voor een bevlieging? Ik weet het niet, zal er ook nooit achterkomen, maar weet wel dat mijn intuitie zegt dat het zo is maar blijft er iets knagen van wat als ik eerder ingegrepen had, dat er veel aanwijzingen zijn en dat doet pijn erg veel pijn. Ik ben er altijd voor haar geweest, waarom heeft ze me niet in vertrouwen genomen en er over willen praten.

Allemaal vragen die mij geen antwoorden zullen geven, alleen maar meer vragen. Daarom kan en zal ik ze ook niet stellen aan haar, puur uit zelfbescherming.

Maar pijn zal het blijven doen voorlopig, ookal voel je je de avond sterk dat je de wereld aan kan, smorgens begin je weer met bouwen voor de avond, soms word je wel eens moe van het gevecht. Dat is zoals iedereen meemaakt zo enorm vermoeiend en uitputtend.

Iemand nog goede tips?

M.