Bedankt voor jullie reacties op mijn vorige blog. Het smsje sloeg behoorlijk in afgelopen woensdag maar al met al heb ik toch nog best fijne kerstdagen gehad.

Vandaag had ik afgesproken met zijn ouders. Zij waren pas verhuisd toen we onze relatie beëndigden dus ik zou nog een keer naar hun huis komen kijken. Het zijn schatten van mensen en het was best gezellig. Na afloop ben ik nog langs zijn huis gereden omdat ik nog wat spullen op wilde halen. Hij was niet thuis. Zijn moeder had me al verteld dat hij waarschijnlijk bij zijn broer zou zijn (die woont in dezelfde woonplaats als waar ik nu woon).

Dus ik dacht (stom stom stom) laat ik hem even bellen, misschien kunnen we dan nog ff wat afspreken... maar hij nam zijn telefoon niet op (vreemd aangezien hij met dat ding getrouwd is). Mijn hoofd sloeg meteen weer op hol. Hij zal wel bij haar zijn, die zogenaamde collega die op het moment dat ik mijn hielen gelicht had al bij hem was blijven slapen. Raar he zoals dat werkt. Mijn fantasie slaat weer volledig op hol en ik kan er weinig aan doen.

Ik heb al geprobeerd om snel wat af te spreken met wat vrienden, maar natuurlijk niemand is thuis of heeft tijd... zucht het wordt weer een lange avond vol piekeren.

En ik weet dat ik me niet met hem moet bezighouden, en dat ik er niets aan heb maar ik kan het niet helpen nu. Wat een gedoe allemaal. Iedereen zegt me dat het na een tijdje makkelijker wordt om los te laten, ik zou willen dat dat dan wel een beetje snel gaat komen want ik lijkt nu wel een vaaddoek, zo labiel als wat... wanneer word ik weer die vrolijke zelfverzekerede vrouw???