Vandaag heb ik mijn housewarming gehad iedereen die mijn huisje nog niet had gezien zijn langsgekomen. Allemaal met een fotolijst met foto van hun voor op mijn gang. Nu dat iedereen weg is drinkt het ineens tot mij door. Ik leef nog ondanks alle pijn en verdriet ben ik er nóg. Ben ik doorgegaan met ademen en vechten en heb ik met veel hulp een mooie plek voor mij en mijn dochter weten te maken. Ik heb niet bij de pakkken neer gezeten maar gevochten ! En stiekem ben ik nu toch wel een beetje trots op mij zelf. Ik leef en heb het overleeft. Ik had.nooit verwacht dat ik zo sterk was maar ben het toch. Er komen vast nog 1000 moeilijke momenten aan maar daarna vast ook heel veel mooie ! En ik weet ik kan het. Zal het mischien ooit in de toekomst met ze 3e zijn zou dat super fijn zijn . Maar ik weet ook met ze 2tjes redden wij ons ook !!!
Re:
Waarom stiekem trots? Schreeuw het van de daken!!!!!
mooi geschreven!
mooi geschreven!