Lieve R...

Als je eens zou weten wat ik voor je voel.. Zou je dan anders doen?
Zou je er dan misschien voor me zijn? Me knuffelen en mij vertellen dat ik de enige ben voor jou...
Dat ik je niet meer hoef te delen en dat je er vanaf nu voor me zult zijn..

Ik heb je toch nooit veel gevraagd..?

Opeens was jij daar in mn leven... Totaal onverwacht en iets waar ik misschien toen wel helemaal niet op zat te wachten.
Vol wantrouwen nog van alles wat ik meemaakte..
Maar daar was je.. Lief, geduldig, zorgzaam.. Wist wat ik mankeerde en accepteerde mij..
Heel voorzichtig begon ik liefde te voelen...
Mijn God wat ben ik van jou gaan houden!
Wat waren die momenten fijn samen!
Vaak kort, maar zo vol passie en liefde..

Ik weet zeker dat jij ook van mij gehouden hebt. Ik weet zeker dat ik dat goed gevoeld heb!

Maar nu...
Allemaal twijfels, onzekerheid en onrust..

Jij bent niet van mij en voorzichtig begint het door te dringen dat dit ook nooit zo zal zijn...

Maak mezelf hier helemaal gek mee..
Stukje voor stukje ga ik langzaam dood van binnen..
Ik hoor je, zie je en voel je, zo dichtbij me!

Lieve R, ik weet dat het geen opzet is, maar dit verdien ik niet.. Dit kan ik niet meer!

Ik ga je nu loslaten lief..
Je wissen uit mijn systeem..
Je wissen uit mijn gedachtes..

Weet dat je voor altijd in mijn hart mee zult gaan! Dat plekje heb je verdiend..

Jij bent bijzonder voor mij..
Voor altijd...
X