En er gaat nooit een dag voorbij... Dat ik jou niet meer voel en dat ik jou niet meer mis!!

Een half jaar verder... En op elke kut moment gaan al mijn doosjes met verdriet weer open.. En daar ben je weer! Dan mis ik je extra!
Ik probeer je zo hard uit te wissen.. Maar godver wat mis ik je!

Ik weet dat je inmiddels een ander hebt...

Lieve R...

Als je eens zou weten wat ik voor je voel.. Zou je dan anders doen?
Zou je er dan misschien voor me zijn? Me knuffelen en mij vertellen dat ik de enige ben voor jou...
Dat ik je niet meer hoef te delen en dat je er vanaf nu voor me zult zijn..

Ik heb je toch nooit veel gevraagd..?

Opeens was jij daar in mn leven... Totaal onverwacht en iets waar ik misschien toen wel helemaal niet op zat te wachten.
Vol wantrouwen nog van alles wat ik meemaakte..
Maar daar was je.. Lief, geduldig, zorgzaam.. Wist wat ik mankeerde en accepteerde mij..