Lieve Selas,

Dat die herinneringen naar boven komen zo nu en dan dat is helemaal niet raar of gek... Dat hoort bij het verwerken, loslaten. Des te langer de tijd verstreken is, des te minder worden die herinneringen. Nu wordt je er nog verdrietig van, maar straks doet het geen pijn meer.
Herinneringen zullen er altijd zijn en blijven, is mijn ervaring. Maar als het allemaal nog verder van je af is, dus nog meer tijd heeft gekregen, dan kost het je geen tranen en pijn. Dan zijn het enkel herinneringen.

Voor wat betreft F. Je zegt zelf al dat je niet weet of je er wel aan toe bent. Dat zegt eigenlijk al genoeg he... Je geeft het zelf al aan. Dat is niet zomaar denk ik.
Als je het gevoel hebt dat het niet goed is, dan zou ik daar zeker naar luisteren....
Ik zou het open en eerlijk met haar bespreken, aangeven dat je het gevoel hebt dat het NU niet goed is.....

Hoop dat je er iets aan hebt...

liefs Lin

Weet je, mijn ervaring is, dat je gevoel het altijd wel heel aangeeft... Niet iedereen wil of kan er naar luisteren, naar dat stemmetje.. Maar als je het hoort, zou ik het zeker niet negeren....

Liefs Lin

Beste Selas, weet je waar ik voor mezelf ben uitgekomen? Mijn ex was ook vaak wel jaloers als ik met een vriendin praatte, ik vond dat raar, want ik was haar trouw.

Zij dachten kennelijk dat wij dus hetzelfde als hun waren. Hun gedachtenwereld was dus minder stabiel en trouw als de onze en dachten dat het gevaar ook werkelijk een gevaar was.

Zoals de waard is....zeg ik maar

Hoi Selas,

Ik sluit me bij Lin aan, luister naar dat stemmetje....
Je zit nog volop in je verwerkingsproces en F doet je hierbij geen goed,in die zin dat je nog niets met haar moet beginnen.Anders krijgt zij de verkeerde signalen over iets waar je niet met je hart achter staat. Ik geef je dan ook met klem het advies om niet in de verleiding te komen om met haar het bed te delen. Zij zal denk ik daar wel een poging toe wagen, maar doe het niet! Anders kom zij terug van haar stage met een verwachting naar jou toe die je misschien niet kan beantwoorden. Als er iets tussen jullie zal opbloeien moet je kijken hoever je bent over vier maanden, als zij terug is en jij bent inmiddels dan ook een stukje verder. Dan kunnen jullie altijd nog kijken of er iets is om op te bouwen...Maar nu, nee
Je zou je met die daad iets op je schouders erbij gooien wat je er echt niet bij kan hebben op dit moment. De verleiding zal groot zijn, maar voor je eigen gemoedsrust en hart...mijn antwoord: Nee..
Je heb nu sterke benen nodig joh..zucht...
Sterkte...

Een warme groet,Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

Heey allemaalbedankt voor de reacties. Jullie hebben allemaal wel gelijk.

@ Karpov: Inderdaad op een gegeven moment moet ik weer verder gaan. Daar heb je zeer zekers gelijk in. Maar ik kan pas verder gaan wanneer het vorige hoofdstuk is afgesloten en dat is ie nog niet helemaal. Ik ben nog steeds de relatie die ik had met mijn ex aan het verwerken. Het gaat zeker wel een heel stuk beter,zoals Tweety al zegt, maar het is nog niet helemaal over. Ik ben er nog niet klaar mee. Wat betreft die die stage van haar. Misschien is dat alleen maar goed voor nu. Anders ga ik misschien dingen doen waar iklater spijt van krijg en niet met volle intentie achter sta. Wie weet hoe ver ik na die 4 maanden ben en hoe ik er dan tegenaan kijk.

@ Freespirit: Nou ik zal je eerlijk zeggen, die verleiding is er zeker, maar wat mij tegenhoudt is het feit dat ik haar niet wil kwetsen en dat ze een goede vriendin is van me. Ik wil die vriendschap met haar niet kwijt. Ik vind haar ook zeker wel leuk en interessant, maar ben nog niet klaar voor een nieuwe relatie of wat dan ook. Maar je hebt zeker gelijk voor wat betreft mijn eigen gemoedsrust en hart.

@ Tweety: Tja... die dips horen er inderdaad bij. Gelukkig zijn ze heeeeeeel wat mnder en niet zo heftig meer. Naar F. toe wil ik ook zekers eerlijk zijn anders ga ik me daar alleen maar rot over voelen.

tijdje geleden deed ik hier mijn verhaal , niet hetzelfde als het jouwe , mar ik herken heel wat , zit beetje in hetzelfde schuitje
na vele jaren huwelijk verliet hij me , nu bijna jaar met de kerst ( word weer pijnlijk)wil reeds drie mnd terug komen mr vertrouw het niet
toch denk ik er steeds meer over na , herinneringen spelen me parten , het vertrouwde , want ik heb nu reeds vier maand een vriend
die echt van me houd , is wel veel jonger, maar heeft ook wat meegemaakt , en dat is het ik zit tussen twee vuren , mijn man wil terug ( met goeie intensies? dat weet ik niet) en mijn vriend die door het vuur zou gaan vr mij , en ik die soms radeloos ben en niet meer weet wat . ik wil mjn vriend echt geen pijn doen , hij is bij het begin van onze ontmoeting voor mij en nu nog een enorme troost geweest , eigenlijk wil ik hem niet missen , hou er ook wel van
maar daartussen staat mijn man ( zie ik hem nog graag ??) of is het dat vertrouwde van jaren ?? IK WEET HET NIET
denk dat het mss wel goed is dat dat meisje tijdje weg is voor er meer van komt , je hebt dan ook tijd om na te denken en te ondervinden wat je gevoelens zijn . T'is allemaal zo moeilijk bij mij ook , ik denk dat ik het ook nt heb verwerkt , ik ween elke dag en weet soms geen raad , weet ook nt wat te doen , ik zeg altijd maar
ik wil tijd , tijd zowel tegen mijn man als tegen mijn vriend
mijn vriend kent wel de situatie en ik ben bang bang vr de toekomst , ik ben 45 j EN WEET MIJN TOEKOMST NIET MEER
veel sterkte carine