Toen heb ik het hele verhaal bij hem op tafel gelegd, hoe boos ik was steeds weer zijn mooie verhaaltjes aan te horen, hoe fijn hij mij vergeten is en hoe gelukkig hij is zonder mij. Dat ik boos ben dat ik dat iedere keer aan moet horen terwijl ik het al zo moeilijk heb en dat ik er ook niet op zit te wachten om te horen hoe hij de plannen die wij vier jaar lang hadden nu uit gaat voeren met iemand die hij net 1,5 maand kent.
Ook heb ik hem gezegd dat waar hij mee bezig is het verleden vergeten is in plaats van verwerken, dat hij bezig is met vervanging zoeken voor mij en dat er bij mij nog eens lekker in moet wrijven. Alles waar ik mee zat, ook dat ik vind dat hij dom bezig is, heb ik bij hem neergelegd, wetende dat zijn beste vriend hem dat ok al had gezegd.
Hij ging natuurlijk nergens op in en had nergens een antwoord op, wel werd hij boos en drong hij er op aan met een ander onderwerp verder te gaan.
De behoefte voor mij dit hoofdstuk af te sluiten was en is nog steeds heel sterk, dus ik ben gewoon verdergegaan. Hij bleef geen antwoorden geven en begon tenslotte te dreigen met mij blokkeren omdat hij geen zin had om erover te praten nu (dat is al weken zo), waarop ik antwoordde dat hij dat vooral moest doen.
Ik heb hem de hele tijd erop aangedrongen dat ik dit af wil sluiten en daarom wil praten, dat zeg ik al weken tegen hem, maar geen woord. Hij blijft eromheen draaien en weet dondersgoed dat hij de macht in handen heeft. Zolang hij niets zegt heeft hij het voor het zeggen en dans ik naar zijn pijpen. Dat beviel hem waarschijnlijk best.

Een paar weken geleden had ik hem aangegeven dat ik wilde dat hij de uitzetspullen kwam verdelen zodat ik het af kon sluiten, dat wilde hij niet. Nu wil ik alleen maar even het verhaal van zijn kant horen, al is het maar over msn, ook dit wil hij niet.
Hij kan me wel bestoken met hoe gelukkig hij is, maar even zijn gevoelens en wat er door hem heen gaat is teveel gevraagd. Dat was alles wat ik vorge, ik heb hem zelfs beloofd dat als hij me dat zou zeggen ik hem niet meer aan zou spreken en het dan op een normale manier afgesloten zou zijn.
Hij bleef er maar omheen draaien en gaf uiteindelijk geen antwoord meer. Toen heb ik het heft in handen genomen en hem gezegd dat ik het erg jammer vond dat zo'n mooie periode niet op een mooie manier afgesloten kon worden en ik me duidelijk vier jaar lang in hem vergist heb. Als hij toch nog uitleg wilde geven wist hij mij mailadres...

Ik vind het zo vreemd hoe hij de hele tijd doet. Hij wil wel verder met haar, maar mij de kans geven het af te sluiten wil hij ook niet. Ik heb het idee dat hij de macht gewoon heel fijn vond. Als zijn huidige relatie stuk zou lopen, zou hij nog een appeltje voor de dorst hebben als hij mij aan het lijntje hield. Hij was er gisteren dan ook helemaal niet blij mee dat ik degene was die het contact verbrak. Toch begrijp ik helemaal niet waarom hij die macht nog wil houden als hij zo blij is met z'n nieuwe vriendin. (Terwijl ik weet dat het zijn type niet is en ik hel sterk het idee heb dat hij vervanging zoekt, hoewel ik dat dan niet kan rijmen met het samenwonen.)

Wat wil die jongen nou? Zijn er mensen die dit begrijpen of die enige idee hebben waarom hij dit doet?