Het is nu al 7 weken geleden dat mijn vriend uit het niets vertrok. Ik ben nog steeds erg verward. De ene dag zoekt hij toenadering, een dag later ben ik een vreemde.
Afgelopen weekend hadden we een afspraak bij de bank om onze gemeenschappelijke rekening stop te zetten, achteraf hebben we nog een uur gepraat. Hij vroeg me op 't einde een mail te schrijven naar hem, met al mijn gevoelens/ideeën enz...In de mail heb ik er heel erg op gelet dat er niks 'aanvallend' instond en ik beperkte me tot mijn eigen inzichten en gevoelens. Geen vingerwijzen naar hem.
Een paar uur later zag ik hem op de plaatselijke kerstmarkt. Als er volk bijstaat is hij heel koel en afstandelijk, zijn we een moment alleen is hij vriendelijk en geeft zichzelf bloot. Maar zoals dat gaat op kerstmarkten, werd er veel gedronken. Hij vond het nodig om voor mijn ogen over een vrouw haar been te strelen, of om aan een andere vrouw te vragen of ze met hem mee naar huis ging. Aanstellerij, dat besef ik, maar vraag me af waar dat voor nodig is. Hij vroeg me nog geen halve dag eerder om die mail en om mss toch nog eens naar de therapeute te gaan. Ik snap hem echt totaal niet, kan er niet aan uit waar hij mee bezig is. Maar ik ben niet de enige, niemand herkent hem nog of snapt er iets van, ook zijn vrienden niet.
Een dag later zat ik met vrienden op café, hij was toevallig ook daar en weer was ik een vreemde ineens. Een uur later staat hij voor me om te praten (luchtig) en me constant aan te kijken, nog een uur later zegt hij weer niks tegen me.
Zijn spullen staan hier nog steeds, wat ik van anderen hoor is dat hij "geen zin" heeft om dit op te halen. Heb ze nu dus in de garage gezet, dan zijn ze uit het zicht.
Ik onderdruk het gevoel hem te smsen, te bellen of te mailen. De voorbije 2weken liet ik niets van me horen en opeens kreeg ik 5 à 6 berichten per dag. Als ik dan zelf iets liet weten, gaf hij weer niet thuis.

Pffff, ik heb echt geen flauw idee waar dit toe zal leiden, enorm frustrerend. Heb voor mezelf de datum 1 januari opgelegd, daarna is er geen weg meer terug. Hoe verwarrend kan een mens zijn? Mijn lijf trilt al 4 dagen, enkel door de onduidelijkheid. En dan vragen we ons af waarom mensen zot worden?