Ondertussen zijn er vier dagen voorbij zonder echte ruzie. Niet dat we nu beter overeen komen, maar ik heb haar al 4 dagen ontweken. 's Morgens gewoon de andere deur nemen zodat ik haar niet hoef tegen te komen. Pas naar de keuken als zij er al weg is en 's avonds zit zij op de zolderkamer en moet ik haar dus ook niet aankijken.

Bovendien was het vandaag een klein feestje op het werk en aangezien het "haar week" is om voor de zoon te zorgen, ben ik er gewoon naartoe gegaan. Wel te veel gegeten, maar het was eens leuk om niet aan de rotzooi thuis te moeten denken.

Ik denk niet dat ik nog liefde voel nu ... Wel wat heimwee naar vroeger, maar geen liefde voor de vrouw die me 2 maal bedrogen heeft. Soms een beetje medelijden, omdat ik denk dat ze serieus "screwed up" is (lees: vijsje los), maar aangezien ze dat zelf ontkent, slaat dat snel om in geloof dat ze echt zo'n bitch of heks is en het gewoon lang verborgen heeft gehouden.

Daarom heb ik ook minder behoefte om hier nog te schrijven en de frequentie zal dus waarschijnlijk verder afnemen. Ik wens iedereen hier in elk geval sterkte, want daar komt het uiteindelijk op neer: sterk genoeg zijn om te beseffen dat er ook nog leven zonder haar/hem is. En op sommige punten wordt dat leven misschien wel beter dan wat je samen had ...

Slaap zacht straks,
GH