35 en tikkend klokje

afbeelding van KleineZeemeermin

Sjaaaa en zo in het verwerkingsproces ben ik beland bij mijn tikkende klokje! Dat is geactiveerd door mijn ex. Ben verdorie 35 en hij dumpt me MET kinderwens... Heb hem in december gevraagd er over na te denken en half februari zei hij dat het over was tussen ons en begon meteen een relatie met een ander..

AUW

Waarschijnlijk heeft hij binnen 9 maanden een kind, hij woont tenslote nu ook al met haar samen.

Herkent iemand dit?

Ik ben een laatbloeier. Kwam pas laat (32) de liefde van mijn leven tegen en eerder wel vriendjes gehad, maar daar kwam de kinderwens niet ter sprake... was er ook nog niet...

maar bij deze wist ik het zeker, samen kindjes... alsof het klokje stil had gestaan begon het stilletjes aan te tikken... en nu...

Nu tikt dat ding als een bom... en heb ik geen lief om kindjes mee te krijgen... Wat moet je daar nu mee? Iemand ervaring? Goed afgelopen? Een ploegmaatje van me is 42 en heeft onlangs haar eerste kindje gekregen. Ik weet wel dat dus alles nog kan, maar toch....

Bah, wat irritant om vrouw te zijn... ik heb ook geen zin om in een volgende relatie te stappen en maar meteen een kind te moeten nemen, of er meteen maar wel over te beginnen... dat kan toch niet? Ik wil eerst gewoon lekker onbezorgd verliefd zijn en als je lekker aan elkaar gewend bent etc... gewoon goed de tijd nemen voor alles... dat kan al niet meer...

Bleh! Stomme tijdbom, die baarmoeder

Zo moest mijn fruatrstie daaromtren kwijt.

afbeelding van Dinges

De klok

Tja..., die tikkende klok geldt niet alleen voor vrouwen hoor. Ben zelf bijna 30 en trek het echt niet om een oude vader te worden...., als dat er uberhaupt nog van gaat komen...

afbeelding van emotional

ik ook niet

Ja, zo denk ik er ook over. Wil zelf ook geen oude vader worden. Maar wat kinderen betreft, die had ik met mijn ex ook niet kunnen krijgen. Dus ik weet dat ook een partner geen garantie is voor kinderen.
Zo ga ik er een beetje vanuit dat kinderen krijgen een geschenk is...maar dat de kans er hoe dan ook inzit dat er geen komen...zelfs met partner.

afbeelding van ptm

Dinges,Emotional

Wat een onzin!!!!!!!!!
Voelen jullie je nú al afgeschreven??????
Waar zijn jullie mee bezig??
Weg te zakken in jullie verdriet?
Jonge gasten die de moed opgeven?
Kom op lui,laat zien wie jullie zijn!!
De wereld draait niet zo snel als jullie wel denken.
Ga voor het heden en de toekomst.
Blijf vertrouwen hebben in jezélf.
Wat je uitstraalt ben jezélf.
Lééf en geniet!
Het leven staat open voor jullie
Grijp je kans
Om je hart en ziel aan iemand te geven,die het waard is om voor te leven!
hmvrpm78

afbeelding van Dinges

Hé hmvrpm79

Dat je gelijk hebt in deze staat buiten kijf. Echter, op dit moment "voelt" dat simpelweg niet zo. Wederom heb ik het voor elkaar gekregen om mezelf te verliezen in de liefde en dan is het heel moeilijk om te laten zien wie je bent. Als je jezelf uit het oog verloren bent dan zul je immers eerst jezelf moeten terugvinden alvorens ook aan anderen te kunnen laten zien wie je bent. Ook is erg moeilijk om oprecht te genieten van de mooie dingen des levens aangezien op dit moment even niets meer "smaakt" zoals het al die tijd gesmaakt heeft. Alles heeft als het ware een beetje een bittere nasmaak. Desalniettemin weet ik diep van binnen dat je helemaal gelijk hebt en dat ik mezelf (wederom) een trap onder mn kont moet geven.

Bedankt voor je confronterende reactie!!

afbeelding van ptm

Dinges,Emotional

Ik hoop,dat ik niet té confronterend heb gereageerd in mijn reactie.Echter bedenk maar,dat mijn reactie óók voor mezélf van toepassing is en ik mezelf ook regelmatig een trap onder mn kont moet geven om niet verder te zwelgen in mijn verdriet!Pas als we daartoe in staat zijn(onszelf kritisch tegen het licht houden)kunnen we verder en zal die bittere nasmaak overgaan in "sweet dreams".
suc6,
hmvrpm78

http://nl.

afbeelding van ptm

Dinges,Emotional

Wat een onzin!!!!!!!!!
Voelen jullie je nú al afgeschreven??????
Waar zijn jullie mee bezig??
Weg te zakken in jullie verdriet?
Jonge gasten die de moed opgeven?
Kom op lui,laat zien wie jullie zijn!!
De wereld draait niet zo snel als jullie wel denken.
Ga voor het heden en de toekomst.
Blijf vertrouwen hebben in jezélf.
Wat je uitstraalt ben jezélf.
Lééf en geniet!
Het leven staat open voor jullie
Grijp je kans
Om je hart en ziel aan iemand te geven,die het waard is om voor te leven!
hmvrpm78

afbeelding van Paloma

@ 35 en tikkend klokje

Gelukkig dat dit onderwerp hier nu ook wordt genoemd.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik me nu een beetje aanstelster voel, omdat ik in jouw ogen met mijn 'pas' 27 jaar(bijna 28) nog een broekie ben..

Maar ik voel het dus ook heel erg..die druk..
Ik had ook een hele lieve vriend, we hadden trouwplannen en allebei een hele grote kinderwens, maar door een trauma van zijn kant zijn wij eigenlijk gedwongen uit elkaar gegaan. We waren elkaars grote liefde, maar het kan niet..

Ik heb moeite met het openstaan voor een nieuwe relatie, hoewel ik het wel heel graag wil, omdat je idd in je eentje een beetje lastig kindjes kan krijgen Knipoog Maar net wat je zegt, daar wil je dan wel eerst RUSTIG van kunnen genieten zonder gelijk over kinderen te beginnen.. Dat kan ook weer afschrikken natuurlijk..
Vind het ook moeilijk hoor, maar door de reactie die ik hier zojuist ook las, voel ik me ook weer gesterkt!
Af en toe elkaar een trap onder de kont geven kan best positief zijn dus Glimlach))

Ik wens je veel sterkte en alle geluk toe!
Paloma

afbeelding van KleineZeemeermin

Baarmoederbommetje

Bedankt voor jullie reacties.

Ik ben blij te lezen dat er meer mensen met dit onderwerp worstelen. En 28, 30 of 35, als je dat gevoel hebt dan is dat gevoel er nu eenmaal. Ben inderdaad eens met hmvrpm78, dat we ons niet al afgeschrevn moeten voelen. Dat doe ik ook niet, maar de tijd wordt krap… tot wanneer kun je als vrouw nog gezonde kinderen krijgen? Hoeveel meer complicaties zijn er als je oud zwanger wordt? Er is minder kans OM zwanger te worden, etc. Moet je maar meteen over kinderen beginnen bij een nieuwe relatie, weg is het onbezorg verliefd zijn, of moet je het negeren? Mij houdt het gewoon bezig. Ik kan er niet omheen, want die klok tikt te hard! En Paloma, ik vind je geen aanstelster. Ben blij dat er nog een andere vrouw is die met hetzelfde zit. Maar het komt vast wel goed met ons. Ik wens jou ook veel geluk toe.

Wat emotional zegt, misschien kan ik niet eens kinderen krijgen. Lijkt me ook heel moeilijk, maar dat is dan een probleem van dan en ik hoop dat een nieuwe liefde niet weg gaat daarom. Lijkt me wel zwaar voor je geweest emotional. Ik hoop dat je iemand tegen komt waar je nog een leuk gezinnetje opbouwt. Emotional en Dinges, ik snap jullie punt wel dat je niet oud vader wilt worden, maar je KUNT het biologisch gezien wel. (jaloers… die stomme vrouwelijke baarmoeder) En joh, jullie komen allebei gewoon de ECHTE liefde van je leven nog gewoon tegen. Ik hoop ik ook.

Ik moet zeggen dat ik zoveel van mijn ex hield dat ik als hij geen kinderen zou willen en dat echt niet zou willen… daar mee had kunnen leven. Ik heb altijd gezegd dat hij mijn ‘allessie’ is en dat ik liever MET hem en zonder kinderen was dan zonder hem (en ook geen kinderen nu dus, haha).

afbeelding van emotional

kinderen

Ja, ik wilde dolgraag kinderen en het was dus eigenlijk een droom opgeven, maar ik vond het belangrijkste dat ik haar had. De vrouw waar ik toen zoveel van hield, en dan was ik liever bij haar zonder kinderen. Wat jij ook schreef.

Ik zou persoonlijk nooit een partner in de steek laten omdat zij geen kinderen zou kunnen krijgen. Het gaat in de allereerste plaats om de liefde voor elkaar. Tja, wat je zegt...wij mannen kunnen op latere leeftijd nog vader worden. Inderdaad biologisch gezien ja, maar dat moet je ook maar willen. Ik heb niks mannen die gewoon op late leeftijd vader worden, maar ik denk dat ik het niet zou kunnen. Trouwens, misschien kan ik zelf ook wel helemaal geen vader worden. Ook de man kan iets hebben waardoor hij geen kinderen kan verwekken. Maar ja, dat zie ik dan wel..als het er ooit van komt.

In eerste instantie zou het helemaal geweldig zijn om de echte liefde tegen te komen. En ik heb wel altijd van het begin af aan gezegd dat ik graag kinderen wilde hoor. In het begin niet echt richting mijn ex(en) ,maar gewoon als een gespreksonderwerp.

Ik kan toch wel begrijpen dat het voor een vrouw anders voelt als voor een man. Maar ik zou toch nog gewoon in de droom van kinderen blijven geloven. Ik hoop dat je droom nog uitkomt en dat je een leuk gezinnetje gaat krijgen.

afbeelding van eenling

biologisch gezien wel

ik niet meer , vrouw de baas sorry dames