2 maanden verder....en moet toch door :(

afbeelding van Heartache

Het laatste bericht dat ik kreeg was met Oud & Nieuw, nadat ik hem per sms gelukkig nieuwjaar had gewenst.
Hij wenst me veel vreugde toe in 2008. Alsof dat any time soon gaat lukken...NOT!!!!
Ik ben 2 januari met een nieuwe baan begonnen, en moet dus de hele dag met een smile oplopen, die alleen aan de buitenkant aanwezig is.
Heb nog steeds het idee dat het van zijn kant een geval van 'If you love her set her free' betreft.
Omdat zijn eerste opmerking toch was dat het hem beter leek tijdelijk uit elkaar te gaan.
Maar sindsdien heb ik niks meer van hem vernomen.
Ben wel van mening dat ik meer kapot maak dan me lief is door hem met waarschijnlijk op dit moment ongewenst contact lastig te vallen. Dus heb ik sinds half januari ook niks meer van me laten horen. Erg moeilijk, maar tot nu toe hou ik het vol. Ik heb ook in een brief gezet dat wanneer hij toch contact wil, dit van zijn kant zal moeten komen. Hij is tenslotte degene die wel wilde bellen, etc . en nu niet meer reageert.
En toch denk ik dat hij me echt wel mist... Helemaal omdat hij zegt dat hij heel veel van me houdt.
Denk nu al wel na over zijn verjaardag eind mei. Tja, weet dat het nog een eind weg is, maar hou mezelf op de been om hier toch al over na te denken door vooruit te kijken.
Ik denk dat het gewoon een sms wordt om hem te feliciteren, en verder niks. Geen kus of iets anders.
Het gaat dus met ups & downs. Las net in een ander blog de vraag wat je zou doen als je ex (kan nog steeds niet aan het woord wennen) opeens op je stoep zou staan. Deze vraag laat me maar niet los. Ons laatste gesprek blijft maar als een film in m'n hoofd afspelen.
Ik droom er zelfs van wat ik zou zeggen als hij opeens voor mijn deur zou staan, en spijt zou hebben van zijn beslissing. Want ik ben nog steeds van mening dat hij het voor mij is.
Wat denken jullie...wel of geen sms met z'n verjaardag in mei?

afbeelding van ivlas

hoi heartache, mijn reactie

hoi heartache,

mijn reactie als ik jouw blog lees... niet meer over nadenken, vooruit denken maar toch proberen te denken aan andere dingen dan aan of je hem een sms moet gaan sturen in mei... je kwelt jezelf met deze gedachten en je houdt jezelf vast aan dingen zodat je hem maar niet uit je leven los hoeft te laten. Ik denk dat je echt op een andere manier vooruit moet gaan kijken, het is vreeeeeselijk moeilijk maar of jij nu wel of niet iets stuurt, het zal geen verschil meer maken. Stuur een smsje, gewoon een simpel gefeliciteerd, tuurlijk is altijd aardig. Maar loslaten moet je toch! En dat is een proces dat gewoon echt langere tijd in beslag zal nemen, je kan het alleen maar helemaal uitzitten en in de tussentijd zo veel mogelijk leuke dingen doen voor jezelf en jezelf oppeppers geven. Ik zit er zelf ook nog steeds middenin was in het begin bij mijn nu 4 maand geleden ook alleen maar aan het denken in termen van zal ik wel of geen contact opnemen, en waarom neemt hij geen contact op, maar het maakt niet uit, je maakt jezelf er alleen verschrikkelijk moe mee met al die gedachtes. Ik heb na een lange periode van zitten hopen op mailtjes en contact hem nu eindelijk zelfs uit mijn msn gegooid omdat ik ook alleen maar zat te hopen op vanalles wat niet kwam en pijnigde mezelf er mee als er vervolgens alleen een koel hoe is het met je kwam en geklets over niks, terwijl ik voor mezelf nog vanalles had gehoopt. Met mij gaat het nu langzaamaan wat beter omdat ik mezelf een halt toe heb geroepen en gestopt ben met hopen, zodra je het losgelaten hebt kun je pas gaan verwerken. Ik wens jou ook veel sterkte om die rotperiode door te komen!

liefs,

Ilse