Lieve Eva,

Is je verwerking echt helemaal naar de knoppen? Heb je hier misschien niet juist een pijnlijke, maar heel wijze, les van meegekregen? Ik denk dat je hier misschien wel uit kan halen dat je de afstand nu echt nodig hebt om te kunnen herstellen.

Hou vol!

Hey Eva,
Kheb een beetje een gelijkaardige situatie meegemaakt, ook hoop gehad toen hij kwam, zeker door de dingen die hij zei en deed, maar toen het to the point kwam... Hij zei er niks over, toen dacht ik 'wat ga ik nu doen, veronderstellen dat alles weer goed in tussen ons en de rest die zichzelf wel uitwijst' maar ik wist ook heel goed dat ik dan weer zou piekeren en mezelf afvragen of ik me niets aan het voorliegen was. Dus dacht ik 'ik vraag het maar op de man af hoe het nu zit tussen ons' geen antwoord gekregen dat ik wou horen... Ik kookte van woede, vroeg me meteen af waarom ik hem nou weer binnengelaten had! Ik dacht ook dat mijn verwerkingsproces weer helemaal om zeep was. In het begin voelde het net aan alsof het pas uitgegaan was, constante huilbuien en die vreselijke pijn... Maar dat ging sneller over dan de eerste keer en ik besloot voor mezelf dat ik niet op hem meer zou zitten wachten. Hij heeft nog eens geprobeerd om langs te komen, toen was ik sterker en kon ik zeggen dat ik dat niet wou. Maar ik weet dat als hij voor mijn neus zou staan ik hem ook niet zou kunnen afwimpelen. Zeg het dus maar in een sms of aan de telefoon (als je dat kan). Je kan je inderdaad blijven afvragen waarom hij nou kwam, maar misschien wil je het antwoord wel helemaal niet weten of weet hij het zelf niet zo goed. Daar ben je niks mee! Het beste wat jij nu kunt doen is hem duidelijk maken dat je niet meer afhankelijk van hem bent (ook al voel je je wel zo) en vooruit gaan met jou leven, zonder hem. Ik weet dat het verschrikkelijk veel pijn doet en dat het gemis enorm is. Blijf daarom bezig, zodat je je gedachten toch een beetje kan verzetten. Verwijt jezelf zeker niet dat je hem toegelaten hebt, we zijn mensen met gevoelens en soms hebben we die niet onder controle, heel normaal maar leer er uit, want volgens mij vraagt hij binnenkort weer om af te spreken, bereid je erop voor wat je zal zeggen en laat zeker niet met je gevoelens spelen. Die tijd is voorbij! You deserve better, iemand die oneindig veel van je houdt en je niet in twijfel laat over zijn liefde. Ik hoop dat je hier veel steun vindt, je mag altijd komen babbelen, want je bent zeker niet alleen. Ik zit ook volop in dit rouwproces. Maar op een dag zullen we ons afvragen waarom we toen zo diep ongelukkig waren en weten waarvoor we volgehouden hebben... Veel sterkte!