Hier een paar tips om over je ldvd te komen. Kwam het toevallig op een site tegen. Hopelijk hebben jullie er wat aan (ik in ieder geval wel

"liefdesverdriet? genees je gebroken hart! van liefdesverdriet ga je niet dood, maar pijn doet het wel. zeker in het begin als je eigenlijk nog niet beseft dat het 'over' is. je wordt verscheurd door tegenstrijdige gevoelens: het verlangen naar je grote liefde (alleen zijn naam al doet je weer in snikken uitbarsten), de hoop - tegen beter weten in - dat het allemaal weer goed zal komen (het is toch al eens uitgeweest en toen kwam ook alles goed?), afwisselend woede en angst omdat je je toekomst plotseling ziet instorten en zelfmedelijden (waarom moet mij dit overkomen? wat is er mis met mij?).

Hallo allemaal!
Ik ben nou ongeveer al een week hier en ik merk echt dat het me helpt mijn problemen te verwerken door er met jullie over te praten! Onwijs bedankt daarvoor!
Persoonlijk heb ik erg veel aan jullie meningen en adviezen en doe ik er ook echt wat mee in mijn "verwerkingsproces". Ik heb al een paar keer gemerkt dat het voor sommigen chatten wordt op dit forum! Goed teken natuurlijk. Het blijkt maar weer dat dit een goede uitlaatklep is. Daarom wil ik graag mijn e-mailadres aanbieden voor degene die het prettig vinden om eventjes lekker te ZEIKEN en te KLAGEN over vervelende exjes op msn. Dus, heb je msn en heb je zin om een avondje te chatten: aarzel niet! Misschien komen er nog een keer interessante groepsgesprekken op msn!

Nu ruim een maand is het uit met mijn vriendje. We waren elkaars tegenpolen en het werkte gewoon niet meer. Ik had geen zin meer om naar hem toe te gaan omdat hij nooit meer leuk tegen mij kon doen en ik op een gegeven moment niet meer tegen hem. Wat daarbij kwam kijken was dat ik al mijn eigen dingen (school voornamelijk) liet vallen omdat ik alles wat ik doe/deed verbond aan hem. Als hij niet trots toonde, hoefde ik ook niet. Ging het slecht met mijn relatie, dan ging het slecht met mij.
En nu, ik kan het niet laten om contact met hem te zoeken en op zo'n moment verlies ik al mijn trots en verantwoordelijkheid. Ik vind dan dat ik recht op hem heb zoals een kind op een vader, dat hij er voor mij moet zijn. Dat hij me niet zomaar mag laten vallen. Dat hij mij vast moet houden. Ik gedraag me dan echt belachelijk. Hij heeft al gezegd dat hij het niet nog een keer gaat proberen en ik weet ook zeker dat dat waar is.

dit is mijn eerste verhaal en ik weet niet precies waar ik moet beginnen.... het is al 1 jaar en bijna een maand uit met me vriend dat is veel langer dat die relatie ooit heb geduurt maja ik ken er niks aan doen ik mis hem nog steeds elke dag. in het begin ging het zo goed hij voegde me toe op msn en ik kon hem aleen van gezicht maar het leek me wel een leuk jongen. ik begon hem steeds leuker te vinden en we spraken wta af .in de avond belde ik hem en de volgende morgen voor ik naar school ging fieste ik naar hem toe en het was echt heel leuk. we zoenden wat en praate en spraken wat af voor in de midag en het was weer echt leuk in kom zo met hem lachen het klite goed. dagen dara na zag ik hem weer en we kregen een vaste relatie.De week dat ik op vakantie ging miste ik hem ook vreselijk. Maar een paare weken later ging het al slecht der ondstonden wat irritaties en ik merkte dat ik nogal makkelijk mijn 'downmoods' op hem af kom reageren. maar ik begon me steeds meer te gedragen als een bitch. we zagen elkaar een tijdje niet meer en toen ik hem belde wou hij me zien . ik voelde al dat het niet goed zat maar ging er tog heen. hij was daar met een vriend en vertelde we dat ie van me hield maar we beterff vrienden konden blijven. ik was opgelucht dat ie had gezget dat ie me daarna wel weer terug wou. maar het bleef uit, ik kwam er achter dat ie met een ander meisje was. en ik storte letterlijk in. in had niemand op er over te praate. Ik was kwaat op hem ,naja eerst nu weet ik dat ik hem zelf heb weggejaagt hij hield veel van em . maar door mijn gedrag. ik d8 dat ik alles kom maken denk ik. maar dat had ik mis. ik heb er zoon spijt van . ik hoop nog steeds op een 2de kans die waarschijnlijk nooit zal komen. ik kom hem vaak tegen met uitgaan we kijken altijd we hebben nog steeds 'iets' maar nietgenoeg. aleen die spanning tussen ons. pfff wat moet ik doen op hem terug te krijgen !!?.....

Vandaag een drukke dag gehad en niet echt veel bijzonders gebeurd. Ik heb wel weer een mailtje gehad met de mededeling wat we nou gaan doen met Koninginnenach/dag. Hij was ook geadresseerd aan andere mensen, maar toch! Vond het wel grappig om te lezen dat ie ook aan mij heeft gedacht! Maar goed, ik vier mijn verjaardag 8 mei en heb zijn vrienden ook maar uitgenodigd. Ik weet het, het zijn mijn vrienden ook wel een beetje, maar misschien willen ze wel helemaal niet komen bij "de ex van...."
Ben benieuwd of ie me op zijn vrije donderdagavond nog uitnodigd om bij hem te komen. Hij liet wel iets doorschemeren dat ie nog niks had die avond.

Ik heb vandaag heel de tijd alleen maar aan HEM zitten denken, aan de ene kant ben ik zoooo blij dat ik hem morgen weer ga zien!!! maar aan de andere kant slaat de twijfel ook toe, is het wel verstandig dat ik naar hem toega? Ben ik sterk genoeg als hij me aan gaat raken? Wil ik wel weer verder na al die shit die ik met hem heb meegemaakt?? Hij verdiend het zeker niet dat is een ding wat zeker is..lekker makkelijk, ik kom weer op hangende pootjes bij HEM terug..hij neemt me nooit meer serieus want hij weet dat ik toch niet zonder hem kan..Maar het voelde zo ontzettend goed om zijn stem te horen en te horen dat hij het er ook heel moeilijk mee heeft en dat ie me ook mist..