lange tijd geleden.. een rottijd!!
Ben weggeweest een avondje.. nooit verwacht dat ik hem daar zou tegenkomen! Een "vriendin" van mij had allemaal dingen tegen hem lopen vertellen die helemaal niet waar waren, en die dingen zou IK gezegd hebben, helemaal niet maarja maak hem dat maar eens wijs. Hij kwam daar op me af.. ik dacht nog hij komt gewoon een praatje maken, niet dus! Hij was onwijs kwaad op me en stond daar tegen me te schelden, en dat terwijl ik helemaal niks gedaan had. Doe ik niks is het nog niet goed. Ik voel me er flink beroerd van. Ik wil dat het gewoon weer eens normaal word, dat hij gewoon weer MIJN vriendje is en dat alles weer leuk is. Ik hou zo veel van hem, wat moet ik nou zonder hem. En waarom doet hij nou zo tegen me, hij geloofde me gewoon niet! Ik heb echt helemaal niks gezegd over hem.

Zo voel ik me nadat ik hem weer gesproken heb gisterenavond.
Hij belde omdat hij nog spullen van me heeft en komt ze als het goed is eind van de week langs brengen.
In 1e instantie was ik van plan er niet over te gaan stressen enzo, maar ben er dus vandaag weer heel de dag mee bezig geweest. Zie er aan de ene kant tegen op, aan de andere kant kijk ik er ook weer een beetje naar uit om hem weer te zien.

In de 4 en een halve week dat het nu uit is heb ik me nog niet zo gevoeld als nu. Leuk hem weer te horen, pijnlijk omdat hij alleen maar 'vriendschappelijk' langs komt.

Ik wil geen vrie

hallo,

misschien kan me iemand een goed etip geven wat ik moet doen.... het is al een tijdje uit met mijn ex,m isschien hebben jullie mijn eerdere berichten ook gelezen. Ik ben nog erg verliefd op hem en hoop dat het ooit weer goed komt. maar dat gevoel heb ik volgens mij alleen, hij niet.
hij negeert me op dit moment echt vreseloijk en ik kan er niet tegen. Wil hem zo graag zien/ bellen/ spreken, maar het komt al een tijdje alleen van mijn kant dus ik ben er nu ook mee gestopt. nu zit ik hier dus en de enige gedachte die ik heb is 'hij' ! ik wil hem ook echt niet vergeten omdat ik verliefd ben op hem, ik zo graag nog een kans wil hebben....

Zondag avond heb ik hem gesmst. Ja ik was weer eens zwak. Kon het weer niet laten.
Ik heb gestuurd dat ik hem mis en dat ik hem niet kwijt wilde als m'n maatje. Daarna kreeg ik dus niks terug en heb ik weer een smsje gestuurd dat het me van hem tegenviel dat hij niet eens een reaktie stuurde. 10 minuten later belde hij dat het druk was op z'n werk (hij heeft nachtdienst) en dat hij even niet terug kon smsen.

We hebben uiteindelijk 20 minuten aan de telefoon gezeten en het was een redelijk gesprek. Ging over van alles, maar vooral over hoe we nu verder gaan met ons contact. Hij had vorige week al aangegeven graag vrienden te willen blijven en hiervoor te willen werken. Ja eigenlijk kwam het gesprek zondag op hetzelfde neer als dinsdag.

Nou, dat was me gisteren een dagje wel. Ik was echt helemaal niet in goed doen en zag het even niet meer zitten! Terwijl het juist wel weer goed met me ging. Maar ja, ik heb een goed nachtje geslapen en voel me alweer een stukkie beter. Je moet er ook niet al te lang bij stil staan. Gelukkig kan ik dingen wel redelijk snel van me afzetten en ben ik vrij nuchter. Ook ben ik blij dat ik nu eindelijk iemand heb gevonden met wie ik echt heerlijk kan praten en weet hoe ik me voel. Vera heeft gereageerd op mijn oproepje voor mensen die willen praten om mij toe te voegen aan hun msn lijst. Dus dat is positief!

had hem weer gesproken op msn , maar deze keer was hij kortaf. en toen even later opeens off-line.ik had eigenlijk ook niks meer te zeggen en ik denk hij ook niet. ik moest gisteravond opeen uit het niets weer huilen, wat stom de pijn is weer terug en het ging net zo goed,die pijn is zo kut, ik weet dat hij er ook mee zit.anders stuurde hij niet na drie weken een smsje dat het hem speet dat het zo afgelopen is.en met uitgaan voelde hij zich niet op zijn gemak dat was overduidelijk. en als ik weg was dan zocht hij me. terwijl hij het heeft uitgemaakt . wat wilt ie toch?