Weer een nieuw jaartje, hopelijk een jaartje met veel meer geluk.
Met ouderjaarsnacht om 12.00 nog flink geweend, omdat hij er niet meer bij was. Zijn foto's hangen nog steeds in de collages van de familie die mij moeder gemaakt heeft. 1 blik en mijn tranen begonnen weer te stromen. Mijn familie heeft me ff gerust gelaten, ze weten dat als ze met me meegaan in mijn verdriet dat het eens zo hard begint te stromen. dus tanden bijten, en de sfeer niet verpesten.

Hij belde 1 januari, of hij volgend weekend bij me mocht komen slapen. heb toen alle goede raad ten harte genomen, en gezegd dat als hij maar voor 1 ding komt dat het dan voor mij ook niet echt hoeft. Waarom doet het toch zo'n pijn als ik weet dat het het beste voor me is?

het is fijn dat er mensen zijn waar je dingen van hoort
soms wil je ze niet horen maar dat is even iets anders hahaha
maar vind het fijn dat ik deze site heb gevonden
ben zelf ook wel bezig met het heden en de toekomst
maar het verleden laat je niet zomaar even achter
weet wel dat het deze keer veel makkelijker gaat dan ooit tevoren
ik weet dat ik er en niets aan kan veranderen, en dat ik inderdaad mijn best heb gedaan
ben niet helemaal overtuigd dat ik het helemaal goed heb gedaan, maar ben dan ook maar een mens die fouten maakt
ik ben ook een heel stuk rustiger, alhoewel ik af en toe me iets te rustig vind, want dan willen de tranen niet komen die ik eigenlijk van binnen voel

daar was ik weer iedereen... super bedankt!! het helpt echt wel je verhaal van je afschrijven maar het beste is voor mij toch geweest om alsmaar dingen te herhalen dat ik beter kan krijgen en dat ik wel leuk ben ongeacht wat hij zegt, ik verander namelijk niet op een dag. en dat je ook gewoon er wat van moet maken.. je bent immers wat je uitstraalt!! en dat is echt wel waar, dus ga nu beetje zekerder proberen worden en dan moet het allemaal wel goedkomen. ik zal nog wel op de site komen, binnenkkort misschien weer ldvd;) hehe you never know eh... succes iedereen het komt allemaal goed!!
xx

soms zou ik willen dat ik eens verstandig werd
waarom kom ik er toch steeds weer achter dat wat ik vind ik niet altijd wil weten omdat het alleen maar pijn doet?
sowieso oude dingen nalezen is soms niet altijd verstandig
wel kom je er soms al achter dat je toen de dingen al zag waardoor je nu alleen bent
het gevoel wat dan van binnen komt opborrelen is te erg
het gevoel van verraad, dat het zo niet had hoeven gaan
maar ja daar komt het woordje "als" ineens om de hoek geslopen
als ik dit
of als hij dat
het heeft geen zin om dat te denken
denk dat het wel belangrijk is dat ik zelf leer omgaan met dat opborrelende gevoel, want ik weet dat het vooral ook mijzelf geen goed doet, dat er eigenlijk helemaal niets goed uit kan komen

het is alweer bijna de 3e van januari
een nieuw jaar is weer begonnen
zou het dit jaar beter gaan?
is er echt iemand op deze bol die ook voor mij gaat
die ik kan koesteren en die mij koestert?
morgen weer werken en weer je masker opzetten
want dat is het, voor andere is het al geen nieuws meer en ik ga door met mijn pijn
zou me in een hoekje terug willen trekken
weet ook wel dat dat niets oplost en je je daarbij alleen maar rotter gaat voelen, maar zo voelt het vaak wel
ach komt wel weer goed, zal wel een tijdje duren, dat weet ik zeker, maar nu voelt het nog allemaal niet goed
voel me leeg van binnen en nee niet omdat hij me zo aanvulde..

het gevoel blijft toch knagen vanbinnen... ja ik weet het het is pas 4 weken (en 3 dagen) maar toch... waarom kan ik het zo moeilijk los laten?... waarom blijft het zon zeer doen... ik wil niet meer aan jou denken... maar ik ga meer en meer twijfelen aan mezelf... waarom doe je anders zo rot tegen mij?
ik ben toch altijd goed voor je geweest?

verdien ik dit?

gvdmme.... hoe kan ik nou mezelf zijn en lief voor anderen als je de wetenschap hebt dat je zo verraden kan worden?

ik wil me niet inhouden... ik wil geven... ik heb zoveel liefde te geven... maar deze pijn wil ik niet meer meemaken

ik snap er echt helemaal niks van... we zijn altijd lief voor elkaar geweest en goed voor elkaar geweest... nu heeft zij een ander...een ander pad gekozen... maar nog geen kerst kaartje en nog geen reaktie op mijn sms nieuwjaars groet naar haar.... ik schreef : lieve C. ,toch bedankt voor een mooie jaar samen. Je hebt me veel moois gegeven en geleerd. 'Wij'zijn niet meer, maar ik hoop wel dat je nog wel goede herinneringen hebt.. Onze wegen zijn gescheiden, maar ik hoop dat je veel geluk op je pad vind.. Ik wens jou en je fam. een goed 2005 toe... Robbie.

dat is toch een net afsluitsel?
maar ze laat helemaal niks van zich horen... heeft het dan helemaal niks betekend de afgelopen 10 maanden... de tijd dat wij samen zo top hadden doorgebracht... dat is toch heel eng als iemand zich zo kan omschakelen?