so what's the future?

afbeelding van emotional

Zo kort voor het nieuwe jaar is het onvermijdelijk dat ik nog maar eens over alles ga nadenken, wat was en wat gaat komen. Het was een moeilijk jaar voor me. Toch eindig ik het jaar in een relatief positieve bui. Dat ligt waarschijnlijk aan het lieve berichtje dat ik van mijn ex kreeg in de week voor de kerst. De laatste tijd dat ik contact naar haar zocht was dat niet om haar terug te winnen. Het was mijn beste vriendin die ik terug wilde. Eer onze relatie begon hadden wij een hele mooie hechte vriendschap. Het zijn twee personen die ik was kwijtgeraakt, mijn partner en mijn beste vriendin. Nadat ik, zoverhet in mijn situatie mogelijk is, geaccepteerd leek te hebben dat de partner weg is, begon ik te proberen mijn beste vriendin terug te krijgen. Het vervelende is natuurlijk dat dit dezelfde persoon is.

De reden waarom ik zo blij was met haar bericht ligt er waarschijnlijk aan dat zij mijn intenties begrepen heeft. Dat wil echter nog lang niet zeggen dat de vriendschap er ook weer gaat komen. Hoe blij ik ook ben met haar bericht, ik moet de situatie natuurlijk wel realistisch blijven bekijken. Zij heeft al die tijd op geen enkele manier gereageerd. Of het nu slecht met me ging, of ik nu vroeg hoe het met haar ging. Dan wens ik haar fijne feestdagen en doe er nog een beetje vriendelijke boodschap bij en opeens komt er wel een reactie. Ergens is dat wel tegenstrijdig. Een paar dagen geleden was ik jarig en ik heb niets van haar gehoord. Dat had ik wel al verwacht dus ik was er niet al te rouwig om. Daarbij heeft ze nu een totaal ander leven en dan ook nog's de feestdagen, dus ergens wel begrijpelijk. Een heel klein beetje was ik toch ietwat teleurgesteld, maar het viel wel mee.

Dit is dus wel waar ik rekening mee zal moeten houden. Zelfs al zou ik de vriendschap terug krijgen zal het niet meer dat zijn wat het eens was. De vriendschap zou weer heel langzaam opgebouwd moeten worden en dat zal niet meevallen. Dat de vriendschap weer op het oude niveau van voor de relatie zou komen mag ik niet verwachten. Dat zal nooit gebeuren en kan ook niet. Toch zou ik het graag willen. Volgend jaar komt er veel verandering in mijn leven. Een nieuwe baan (dat hoop ik tenminste), nieuwe woning. Hoewel dit alles positief is ben ik ook wel bang. Ik wil graag de goede dingen van vroeger meenemen in het veranderde leven. Zoals mijn beste vriendin waar ik dan even mee kan praten als het even moeilijk word. Ondanks mijn positieve stemming op dit moment, ik vraag me af of zij die vriendschap echt wil en kan geven. Misschien was dat lieve berichtje enkel bedoeld omdat ze niet wilde dat ik verdrietig was met de feestdagen, maar zal ze volgend jaar weer niet reageren en zo zal de afstand tussen ons verder en verder groeien, en hij is al zo groot. De tijd zal het leren.

Zou het uberhaupt wel mogelijk zijn om een gewone vriendschap met haar te behouden? Er zijn toch meer gevoelens in het spel dan bij een normale vriendschap. Van haar berichtje voor de kerst was ik echt blij. Die blijdschap heb ik niet bij andere vrienden. Als zij niet reageerd voel ik me toch vreemd, treurig of kwaad. Bij andere vrienden, als die eens niet reageren, maakt me dat niet al te veel uit. Dus bij haar ligt alles (en dat is uiteraard normaal) veel gevoeliger. De grens tussen een hele goede vriendschap en liefde is heel klein. Dat zei ze altijd. Het is verdomd ingewikkeld wanneer je partner je beste vriendin blijkt te zijn. Bij mijn vriendenkring nu merk ik dat er geen beste vriend(in) tussen zit waar ik zo mee kan praten als met haar.

Ik ben erg benieuwd naar hoe zich alles in 2008 zal ontwikkelen. Het ergste wat zou kunnen gebeuren is dat mijn strijd om de vriendschap ook een verloren strijd blijkt te zijn. Na het verdriet van het verlies van de partner zou dan het verdriet van de beste vriendin volgen. Haar bericht was hoopgevend, maar ik weet ook dat het geen garantie is op wat dan ook. Ik hoop dat jullie allen zo goed mogelijk genieten van oud en nieuw en het jezelf zo gezellig mogelijk gaan maken! Dat 2008 voor ons allen hier een topjaar mag worden!

afbeelding van Jack - inactief

Hi Emotional

Je bent ineens inderdaad meerdere dingen kwijt. In mijn ogen een paar belangrijke pijlers. De intieme uitlaatklep, het verzorgende aspect over en weer, je toekomstbeeld, het nummer 1 gevoel.

Met name die intieme, diepgaande uitlaatklep die we allemaal bij onze ex-en hebben gehad (althans, de meeste hier Glimlach), die valt weg en als je daarvoor geen goede vervanger hebt of vindt, dan blijf je toch ergens mee zitten. Daarom zitten er zoveel mensen op deze site denk ik. Toch die behoefte om de diepere gevoelens te kunnen delen.

Wat ook zo vervelend is, dat is dat je weet hoe dat vriendschaps-element voelde. En als je eenmaal weet hoe ver iets reiken kan, dan wil je datzelfde niveau terug. Als je jaren lang in sportauto's gereden hebt en je rijdt ineens noodgedwongen in een oude afgetrapte sloopauto, dan mis je dat gevoel. Heb je nog nooit in een sportauto gereden, dan zal je daar geen last van hebben. Zo zie ik het een beetje.

Maar de vraag "zou het mogelijk zijn een gewone vriendschap te behouden?". Stel, je spreekt een keer af om samen gezellig een hapje te gaan eten (onder het mom van "even lekker kletsen, vrienden onder elkaar"). Ze heeft zich helemaal opgedoft, ziet er uit om op te vreten, doet de leukste dingen, alles gaat perfect met haar. En dan na een half uurtje begint ze over haar nieuwe vriend. Hoe geweldig ze het wel niet hebben en hoe blij ze is dat ze toch nog steeds jou heeft, haar steun en toeverlaat. Dat ze met jou zo goed kan praten en dat hij zo een geweldige aantrekkingskracht heeft. "Kom volgende week lekker bij ons eten, X kan heerlijk koken". En X kijkt je met een big smile aan van "ja jongen, als jij straks de deur uit bent dan leg ik haar even op de keukentafel...".

Zou je dat kunnen? Zo niet, dan is een vriendschap denk ik geen optie. Zo ja, dan staat niets je in de weg toch?

Ikzelf wordt ook nog steeds heen en weer geslingerd tussen "wel vriendschap", "geen vriendschap" en zelfs nu weer een beetje hoopgevoelens. Een complicerende factor in dit geheel is dat mijn ex nu een soort van punt gezet heeft achter de relatie met haar nieuwe vlam(metje) en een heel spectrum aan signalen aan het uitsturen is, die ik vervolgens weer aan het filteren ben. Want in een emotionele instabiele fase is het oude vertrouwde natuurlijk een makkelijke optie. En dan? Lastig allemaal..

In ieder geval de beste wensen voor 2008 (aan iedereen die dit leest ook!)!

Jack

-change is inevitable-

afbeelding van emotional

van sportauto naar sloopauto

Het voorbeeld dat je noemt zou het me inderdaad heel moeilijk maken. Daarom dat ik voor het begin al tevreden zou zijn als de gesprekken met haar telefonisch of via mail zouden kunnen plaatsvinden. Gezien hoe weinig zij reageerde laatste tijd zou ik het al fijn vinden als dat er weer zou zijn. Maar ja, op een gegeven moment, ook in vriendschap wil je wel's een koffie drinken met elkaar en bijkletsen in levende lijve. Dan zal moeten blijken hoe ik me daarbij voel. De andere situatie, dat ze me zou uitnodigen met haar vriend zal trouwens 100 % zeker nooit gebeuren. Dat risico zou zij nooit ingaan. Die kerel moet mij niet en toen ik van haar hoorde wat voor uitspraken hij richting haar deed moest ik hem al helemaal niet. Dat zou nooit goed gaan en dat weet ze. Als er dan ruzie zou ontstaan zou ik hem de waarheid vertellen en dan zou hij haar op straat zetten. Ben ik trouwens best trots op, ik zou er heel makkelijk voor kunnen zorgen dat die relatie stuk gaat. maar dat doe ik dus niet.

Trouwens heel goed omschreven! Vond ook wel die verglijking met de sportauto heel goed! Klinkt wel grappig maar het voelt inderdaad soms zo. Als je weet hoe mooi en geweldig iets zijn kan wil je dat terug. Ergens is het misschien ook wel goed dat men dat gevoel heeft. Zorgt er in ieder geval voor dat men nooit echt bij de pakken neer gaat zitten. Ook moet je een tijd in een sloopauto rijden, je zal er toch alles aan doen ooit weer in de sportauto te zitten. Kan natuurlijk dan ook een ander of beter model sportauto zijn dan de vorige, Knipoog Zo heeft een negatief gemis toch ook een positieve kant eigenlijk.

Inderdaad lastige situatie nu bij jou. Ik geef je wel gelijk met je twijfels, het is makkelijke optie om terug te gaan naar het vertrouwde, maar dan? Ik kan me goed voorstellen dat je geen zin hebt in nog een keer verdriet. Langs de andere kant zou het natuurlijk kunnen dat iemand het oprecht weer wil proberen. Wat wil de ander nu echt? Inderdaad goed de signalen interpreteren, maar ook dan kan men er nog vaak naast zitten. Ik hoop voor je dat alles voor jou goed uitpakt! De beste wensen voor 2008!

afbeelding van novalee

Ook maar eens een reactie

Ook maar eens een reactie van mij bij jouw verhaal! Vriendschap is denk ik zoals je bij mij schreef best wel moeilijk. Geen reactie krijgen is echt het moeilijkste wat er is, jammer dat ze niet iets van zich had laten horen op je verjaardag. Ik denk dat het is, wat jij bij mij schreef, het zal voor haar ook niet een rationele kwestie zijn om wel of niet iets te sturen, er zullen ook allerlei soorten gevoelens omhoog komen en dergelijke. Heel veel geluk het komende jaar!

afbeelding van emotional

vriendschap is ook gewoon moeilijk

Ja, ik vond ook wel jammer. Vreemd genoeg deed het me niet zoveel als anders. Zal komen omdat ik er toch op voorbereid was. Ik probeer het inderdaad ook zo te zien dat het te maken heeft met gevoel. Tja, vriendschap is ook best moeilijk. Zij geeft van de ene kant aan dat wel te willen, van de andere kant weet ik dat ze diepe twijfels heeft. Ben benieuwd hoe het afloopt, heeft ook veel tijd nodig.

Trouwens even snel een reactie op jou blog, dat komt best vaak voor. Ik heb dat ook vaker dat ik meen haar te zien, maar het is ze nooit. Dat hoor ik van veel mensen. Denk dat misschien ligt omdat je hoopt iemand te zien en dan zie je iemand die erop lijkt. Inderdaad, ook al is het diegene niet, het is dan toch even een raar gevoel. Ik voel me vaak zelfs opgelucht als dan blijkt dat zij het niet is. Ligt er misschien aan dat ik dan meteen begin te denken wat ik zou doen, erop af gaan, wat te zeggen. Dan zie ik dat het iemand anders is en dan valt er toch een soort druk van me af. Jij ook heel veel geluk in 2008!

afbeelding van Amber77

Dit herken ik zo erg!!! dat

Dit herken ik zo erg!!! dat gevoel dat je denkt ow nee, dit is mijn ex..zo geloof ik dat in elke witte Peugeot mijn ex zit Lachen