Is alweer een tijd geleden dat ik die tekst plaatste, maar ik weet nog goed dat die song toen goed weergaf hoe ik me voelde. Ik schreef toen over loslaten, maar had ook nog steeds de hoop dat het wel goed zou komen. Eigenlijk ben ik intussen nog steeds niet klaar, heb nog steeds mijn dipjes af en toe en het geheel blijft nog steeds meespelen. Ook al ben ik dan inmiddels veel verder dan toen.

Het voelt inderdaad alsof je leven over is, maar toch proberen die tijd op wat voor manier dan ook te overleven. In ieder geval je best doen voor je 3 kinderen, dat is in elk geval iets om voor te leven. Maar desondanks is die pijn natuurlijk ongelofelijk groot en het is echt puur overleven een hele tijd. Je kunt meer aan dan je denkt, maar het zal moeilijk zijn.

Je kunt hier in elk geval alles van je afschrijven en steun krijgen van anderen.

Heel veel sterkte en je krijgt nog een antwoord van mij op jouw blog.
Groetjes
emotional