Ben weer opgestaan met zo een klotegevoel. Ik weet niet of dit ooit voorbij gaat gaan. Ik mis haar zo en ik hoop dat zij mij ook gaat missen en naar me gaat bellen. Maar dat zal niet meer gebeuren. We hebben zoveel gedeeld en ze weet hoeveel ik van haar hou. En toch blijft ze weg. Ik ben zo bang dat dit nooit meer voorbij gaat gaan. Ik wil van niemand anders houden dan van haar. Ik wil zo graag bij haar zijn. Ik snap het gewoon niet meer. Voel me zo alleen

Ik ben helemaal naar de kloten. Ik zit te huilen. En waarom? Voor iemand die onze relatie niet waardeerde en er bij de eerste problemen vandoor gaat met een ander. De gemakkelijke weg. Doet er niet toe. Ik blijf me klote voelen. Ik mis haar. Ik wil bij haar zijn. Het verstand zegt het ene, het hart roept het andere.