bijna 4 maanden uit. dipje

afbeelding van eva Menz

Het is bijna 4 maanden uit. Het gaat beter. Ik merk dat ik niet toe ben aan een andere man. Aan mezelf blootstellen aan een nieuwe relatie. Niet dat het moet. Mn ex is al aan een nieuwe meid, en soms vraag ik me af waarom ik dat niet kan. Ik hb een dipje. Ik mis mn ex enorm eventjes. Ik voelde me heel fijn bij mn ex. Dat ik het idee krijg dat ik het gevoel niet kwijtraak.hij zit best diepgekluisterd in mn hart.

afbeelding van Lovertje85

@eva Menz

Ik snap dat je daar soms van baalt, maar ik denk dat je blij moet zijn dat je niet aan de zogezegde "rebound" begint. Uiteindelijk krijg je dan die klap alsnog, en nu verwerk je het tenminste wel helemaal.
Een rebound geeft vaak 2 partijen ellende.

Ik kan natuurlijk niet zeggen of hij een rebound chick heeft, maar ik denk dat je je daar ook lekker niet druk over moet maken. Richt je lekker op jezelf en je eigen herstel.

Hij mag ook in je hart zitten he. De pijn zal minder worden, maar misschien blijft hij wel in je hart zitten.
Dat is ook niet erg.
Ik draag mijn allereerste ex ook tot op de dag van vandaag een heel warm hart toe en weet zeker dat dat altijd zo zal blijven.

Vind een weg zonder hem, en denk nog niet aan de eventuele volgende relatie.
Je kunt ook zonder relatie heel gelukkig zijn.
En op het moment dat je dat voor elkaar hebt stap je al heel anders een volgende relatie in.
Dus denk vooral niet aan welke tijdsdruk dan ook.
Je komt iemand tegen... Dat gaat vanzelf en niet binnen afgesproken termijn....

Je kan dit!

afbeelding van twinkelloos

@ eva menz

Ook ik begrijp jou.
Ook ik ben nu ruim 4 maanden geleden gedumpt door mijn ex.
Ook hij heeft inmiddels al een paar maanden een ander.
En oooooh wat deed dat pijn zeg.
Viel na een klim naar boven, weg van de bodem van die klote put, weer een paar meter terug.... Het uren huilen is minder, de pijn word minder....maar het gemis slijt niet. We waren bijna 7 jaar samen, zoveel herinneringen, zoveel dingen van ONS...en nu is er geen ons meer, niet eens contact, geen afsluiting....niks. ..noppes...voorbij...weg... onomkeerbaar. Voel me soms net een kasplantje. ...levensloos.
Van mij mag het gaan slijten... Nu....meteen!
Ook ik kan nog niet verder met een ander...gruwel bij het idee...mshn zou het helpen...maar alles in me zegt...NEEEEEE. ..verwerken. ..doorlopen....
Liefs twinkelloos