Nadat ik hier een aantal blogs over loslaten en afscheid nemen had gelezen, en was gaan nadenken over mijn eigen intuitie (vooral dankzij het mooie stukje over intuitie, gevoel en verstand van Blue Eyes, dank je!), mijn eigen zielsgevoel... Besefte ik dat ik de laatste keer dat ik hem sprak, heel kortaf, boos en hard reageerde. Ik reageerde vanuit mijn emoties en ben er nu achter dat dat niet juist is.

Daarom heb ik mijn ex een heel kort en krachtig mailtje gestuurd, waarin ik heb geschreven dat ik hem nu loslaat, voor mij en ook voor hem en dat hij mij nu ook moet loslaten.
Ik heb er ook in geschreven dat ik de vorige keer heel hard reageerde, maar dit kwam door mijn dubbele gevoelens; boosheid, verdriet, teleurstelling..
Ik heb ook gevraagd of hij hier geen reactie op wil geven, ik wilde het gewoon even kwijt. En heb afgesloten dat ik hem alle geluk en liefde gun voor de toekomst.

Dit was mijn laatste mail, niet om hem terug te winnen, niet om hem zwart te maken, niet om hem te laten inzien dat hij een fout heeft gemaakt.... maar puur voor mezelf.
Sommigen zullen zich misschien afvragen; waarom? Je wilde toch juist afstand nemen?!? Geen contact meer?
Dit klopt ook... maar de laatste keer dat ik hem sprak reageerde ik niet zoals ik-zelf, maar het waren mijn emoties die de overhand hadden. En op deze manier wilde ik niet afsluiten, hem loslaten... dat is niet wie ik ben en zo wil ik ook niet zijn. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn.
Vandaar dat ik dit korte mailtje nu heb gestuurd. Ik kan het nu pas écht loslaten.... en het nu ook een plekje gaan geven. Ik wil niet met haat en neid aan hem terug denken, daarvoor heb ik te veel met hem meegemaakt en die momenten zijn mij daarvoor te kostbaar.
Maar de beste reden waarom ik het heb gestuurd is omdat ik mezelf, mijn eigen ik, mijn eigen zielsgevoel niet wilde verliezen. En dat lijkt mij toch de mooiste reden.

Ik hoop hiervan veel te leren en zo een wijzer en mooier mens te worden.
Ik hoop dat ik ook andere mensen hiermee kan inspireren en zo kracht kan meegeven. Want van sommige blogs krijg ik juist kracht!

Liefs MissClarkson