Voel van alles..maar geen woede. Iedereen zegt dat ik boos moet zijn en niet verdrietig.
Snap niet waarom ik geen woede voel..hij heeft alles bij elkaar gelogen en bedrogen.
Dat is een reden om boos te zijn..snap niet waarom ik niets voel. Alleen verdriet.
Mensen om me me heen raken geiriteerd, zij snappen niet waarom ik niet doorga en hem gewoon vergeet.
Het is toch een klootzak?
Voel me verbitterd,snap niet wat ik met mijn leven.. als ik denk hoe mijn leven in mei/juni uitziet voel ik nog steeds een leegte.
Ik ben nu 3 weken verder, weet niet of het beter gaat of slechter.
Merk nu wel dat ik mijn opleiding zwaarder vind omdat het een sociale opleiding is. Op mijn stage wordt er van je verwacht dat je sociaal met clienten omgaat , met je klasgenoten etc . Nu voel ik me alles behalve sociaal.
Het besef is er dat het over is en dat hij niet van me houdt..maar iets in mij wilt het niet accepteren.
Het is niet dat ik hoop heb dat hij terugkomt, maar meer een verward gevoel dat mijn relatie niet echt was.
Hij was niet echt, dat doet pijn. Al mijn herinneringen over hem bleken niet zo te zijn zoals ik mij herinnerde.
Is moeilijk om te accepteren dat hij alles bij elkaar loog, wat blijft er dan over?

Zijn uiterlijk trok mij niet aan, maar wat hij voor me deed. Na 1 jaar en paar maanden hield de show voor hem op en werd hij een ander persoon. De persoon die hij werkelijk was, ik was verblind . Ik dacht dat hij die persoon kon zijn van het begin.

Het is pijnlijk om te horen van anderen dat hij me gebruikte en mij als een speeltje zag. Ik betekende niets voor hem , terwijl hij steeds meer voor mij betekende. In begin belde hij mij non-stop achter elkaar , de laatste periode belde ik hem non-stop om zijn stem te horen. Hij drukte me weg of nam gewoon niet op. Dat is echt vernederend als de persoon waar je van houdt je zo behandelt.

Toen hij het weer wou proberen en binnen 5 dagen zich weer bedacht , maakte iets bij me los.Het was niet dat het bij mij super goed aanvoelde toen ik hem weer zag, omdat ik weer een nieuw verhaal hoorde van het vreemdgaan.
Ik stuurde in de ochtend eerst een sms dat ik het uit wil maken, dat ik misselijk word als ik aan hem denk.
Dat ik zonder hem wil zijn en dat hij me met rust moet laten. binnen een uur kreeg ik al spijt en belde hem tot hij opnam. Hij bleek nog te slapen en had mijn sms nog niet gelezen, ik vertelde hem over die sms en dat ik het niet meende en dat ik van hem hou. Hij zei het ook terug.

Later in de avond maakte hij het uit en stelde me zogenaamd gerust dat hij wel van me houdt en zorgen om me maakt en vrienden wilt zijn.

Het zijn loze woorden, heb het die week vaak gehoord..maar betekende niets.
Een vriendin van me zei dat hij alles zei wat ik hou horen om sex met me te hebben en dan weer weg te gaan.
Vind het moeilijk te accepteren dat het zo is, maar weet dat het de waarheid is.