Ik zit al lang op deze site zoals de meesten van jullie weten. Wat me opvalt is dat ik alleen sta in het 'een relatie is niet het allerbelangrijkste in je leven'.
Bij mij wekken vele blogs de indruk dat het hebben van een relatie HEEL BELANGRIJK IS, voor het ervaren van geluk in je leven. Dat heb ik zelf niet. Dat vind ik toch wel opmerkelijk en het zegt iets over mij, ik ben hier de uitzondering... Nu heb ik es zitten denken hoe dat zou KUNNEN komen.
Als eerste; weet ik niet wat ik mis (denk ik) de relaties die ik gehad heb hebben me altijd meer energie gekost dan dat ik er van kreeg. Altijd leven in onzekerheid, en twijfel enz. Dus dacht ik; zou het in mijn geval niet zoeits kunnen zijn van; wat een mens niet kent dat mist hij /zij niet'?
Als dat zo is, wat kan ik dan veranderen?? Heb geen idee! Hier zitten veel mensen op de site die een lange relatie gehad hebben dus...
@sunny1
Helemaal mee eens.
Ik ben zelf keurig netjes 15 jaar getrouwd geweest. Het hele pakket met kinderen etc.
Maar zo af en toe liet ik wel is vallen van "ik ben wel getrouwd en heb kinderen maar ik ben toch alleen" Ondanks mijn lange relatie besef ik nu pas dat ik ook niet echt gelukkig was. Achteraf heb ik nu ook spijt dat ik voor mijn huwelijk heb gevochten en dat ik zelfs liefdesverdriet heb gehad, het bleek het achteraf echt allemaal niet meer waard te zijn. En eerlijk als ik de tijd kon terugdraaien was ik nooit getrouwd geweest en had ik nooit kinderen genomen.
Inderdaad als je een relatie hebt kost het veel energie en ook heel veel onzekerheid. Niets is zeker in het leven dus een relatie ook niet. Dus waarom zou je inderdaad nog je energie in willen steken.
Maar ik ben het volkomen met je eens een relatie is niet het belangrijkste in je leven. Maar ik denk ook dat het per persoon verschillend is. De meeste van ons willen toch samen oud worden.
Al met al ben ik met mezelf best wel gelukkig en dat is toch het belangrijkste maar dat heb ik ook moeten leren.
Tomaat
re; tomaatje!
Kijk hier heb ik nu iets aan! Ik denk dat je gelijk hebt! Per persoon verschillend. Wat je schrijft hoor ik heel vaak; zou het anders doen als het over kon.
Weet je, ik zit hier natuurlijk niet vioor niets, en ik wil niet in de slachtoffer rol gaan zitten! Als je het dan toch door moet maken, dan leer ik er liever van toch? Ik hoop dat er nog meer reacties komen!...
Mezelf openstellen, dat is wel een leerpuntje voor mij. Maar je bent nooit te oud om te leren toch??
xx Sunny
Ja jeetje. Waar zou dat aan
Ja jeetje. Waar zou dat aan kunnen liggen? Is het een soort hunkering naar een aan zekerheid grenzende garantie van geluk omdat het leven niet hanteerbaar genoeg is? Volgens mij zouden mensen met dat soort fantasieën over hoe dingen zouden moeten zijn een hoop mensen tekort doen: zichzelf en de kansen die ze nu hebben om gelukkig(er) te worden.
@jelle
Dank je voor je reactie! Onderstaande zin begrijp ik niet zo goed wat je daar mee bedoeld.
Wellicht zou ik er anders over denken als ik wel de ervaring had gehad van een liefde die echt vol overtuiging wederzijds was geweest. Als je alleen maar slechte ervaringen hebt, kleurt je dat ook natuurlijk..
Volgens mij zouden mensen met dat soort fantasieën over hoe dingen zouden moeten zijn een hoop mensen tekort doen:
@sunny1
Ik heb een relatie van 5,5 jaar gehad in mijn studietijd, de mooiste tijd van mijn leven, en ik weet dat die onbezonnenheid en onschuld nooit meer terug zullen komen. Ik was er helemaal kapot van, kostte mij heel wat doorzettingsvermogen om mijn studie af te maken en een baan te zoeken. Een moment denk je dat je een toekomst samen hebt (ik had haar graag gezien als de moeder van mijn kinderen), het andere moment sta je er alleen voor.
Ik bedoel eigenlijk dat er misschien niemand is die het allemaal helemaal voor je heeft. Vasthouden aan de hoop dat dat wel zo is lost niks op en leidt je af van het feit dat niets in het leven zeker is. Die vooropgezette ideeen hoe dingen zouden moeten zijn, volgens mij doen ze meer kwaad dan goed. Sinds mensenheugenis houden mensen vast aan dat soort idealen: dat er een ware is (of meerdere), dat er een hemel is, hoe je moet leven. Maar als mensen vinden dat ze het nodig hebben, houd ik ze niet tegen.
Iemand zei ooit tegen me: je wandelt samen, en op een gegeven moment scheiden je wegen. Da's eerder regel dan uitzondering.
Hee, Ik ben het met je eens,
Hee,
Ik ben het met je eens, en in denk dat veel relaties stuklopen juist doordat sommigen een ongelukkig leven proberen te vervangen met een relatie. Ik vind zelf dat een relatie iets moet toevoegen aan een al bestaand gelukkig leven, en niet een gemis moet opvullen. Op dit moment zit ik niet lekker in mijn vel (zie mijn laatste blog), maar ik haal veel geluk uit vriendschappen. Ook ik heb nooit een lange relatie gehad, en ben ergens wel jaloers op vrienden die dat wel hebben. Ik sta nog steeds bekend als die man met die losse contacten, maar ben dat inmiddels ook wel zat. Ik ben echter niet van plan genoegen te nemen met minder, simpelweg om heersende gevoelens van ongeluk te vervangen, maar wacht dan liever wat langer, totdat die ene in zicht komt.
Ciao!
Ik heb lange tijd geen
Ik heb lange tijd geen relatie gehad.
Wat jij schrijft over "wat een mens niet kent, mist hij/zij niet", kon ook echt op mij slaan.
Ik had het prima in mijn eentje, dus vond het geen probleem.
Door mijn relatie ben ik gaan beseffen dat ik al die tijd toch wel eenzaam ben geweest. Nu wist ik wat ik al die tijd eigenlijk gemist had. En toen was het ineens over...
Ik heb er veel moeite mijn oude leventje weer op te pakken. Wil graag terug naar mezelf toen ik nog tevreden was.
ja!!! Kijk, dit heb ik nu ook
ja!!! Kijk, dit heb ik nu ook bij mn laatste ex. Ik weet niet wat ik moet doen, maargoed. We vinden elkaar nog leuk maar op een of andere manier lukt hetr niet.
Voor hem, had ik hetr prima. Nu ook, alleen, 'nu weet je wat je 'mist' Maar hetr kan ook zijn dat je het gaat ideakiseren he... Dus ik denk dat je op beide manieren 'gelukkig kan worden (ben ik al) maargoed. vandaar deze blog.
omdat ik uit vele blogs iets uit vind gaan van; maakt niks uit hoe, als ik maar niet meer alleen ben. ikzelf denk dat je dan altijd aan het kortste eind trekt
Dat je je allebei prima kunt
Dat je je allebei prima kunt vermaken in je eentje lijkt me een belangrijke voorwaarde voor een gezonde relatie.
ja, je hebt de wetenschap nu
ja, je hebt de wetenschap nu he.. die kun je beter niet hebben...
nee hoor je bent niet de enige :)
Nou je staat niet alleen, vooral de mensen om mij heen zijn bezig met waarom ik toch alleen ben. Ik ben nu een aantal jaar vrijgezel, ik kan niet ongelukkig zijn want ik denk dat ik voor de rest alles altijd alles leuk voor elkaar heb gehad, zowel in als buiten de liefde. Liefde is een van de zaken waar je geen controle over hebt in het leven, ik word niet makkelijk verliefd (ja ja ja ik zie je denken nu ….) Ik ben wel heel erg gelukkig geweest in een relatie welke op een zeker moment perfect was, en ook in andere relaties heb ik gelukkige tijden gekend
maar niets is voor eeuwig. Ik ben een bewuste vrijgezel, en net zoals jij ben ik niet op zoek om maar niet alleen te zijn, ik profiteer van de vrijheden die ik heb, ik doe nu de dingen die ik niet kon doen in een relatie, (geef nog wat meer details in een direct berichtje). Ik idealiseer het alleen zijn niet want, zoals iedereen mis ik af en toe best wel iemand, net zoals in een relatie je of en toe je vrijheden mist.
Ik zie dat het onderwerp je toch wel bezig houd, heeft wellicht ook met je leeftijd te maken ?
Ja, denk er dd ook zo over.
Ja, denk er dd ook zo over. Waarom het me bezighoud; Als ik deze ervaring met deze ex niet gehad had, was er niks aan de hand denk ik(-; Heb zo veel van hem geleerd, en hij behandelde me met veel respect. Zo heb ik dat nog niet eerder ervaren, vandaar...
@sunny1
Het lijkt alsof een relatie heel belangrijk is, omdat je hier enkel mensen tegenkomt die juist of enige tijd na een breuk zaken komen posten en hun ex of de relatie idealiseren. Ga je terug in de tijd, wanneer er nog een relatie was, dan hoor je een ander verhaal.
Het is vooral het gemis. Een luisterend oor, steun, motivatie, herinneringen en allerlei emoties zoals wanhoop, enz ... die een mens ongelukkig maken.
Het is ook een biologisch gegeven dat een mens zich gelukkiger voelt tijdens (het begin van) een relatie dan als vrijgezel. Je hebt op constante basis sex, endorfines die vrijkomen enz ... Dit allemaal om een relatie in stand te kunnen houden met de bedoeling dat de kroost beide ouders nodig heeft.
En tot slot waarom moet je er nu zorgen over maken, als je nu als vrijgezel toch gelukkig bent? Ik was vroeger voor een lange tijd ook gelukkig als vrijgezel, maar op een ander manier. Nu ben (was) ik ongelukkig omdat ik niet zo lang geleden een relatie gehad heb en bepaalde zaken mis. Thats it.
Bij deze ex heb k toch wel
Bij deze ex heb k toch wel meer gevoeld dan bij anderen. Ik was klaar met relaties, dit was me overkomen. Dus nu 'staat alles op z'n kop'Wat als ik 'het misloop' moet ik me meer openstellen? Ben er nooit zo mee bezig geweest...
Dit lijkt me een goede plek
Dit lijkt me een goede plek om de vraag te stellen. Hoe zit het dan met kinderen? Wat verandert er dan in je relatie als je kinderen hebt? Wordt je relatie vooral in praktisch opzicht belangrijk ten koste van al het andere? 18 jaar, wanneer de kinderen op eigen benen gaan staan, is een lange tijd voor zo'n relatie waarbij je leven in het teken staat van de kinderen en ook nog je partner hebt om rekening mee te houden.
ben met je eens hoor!
,