Zomaar gedumpt

afbeelding van Incognito78

Hallo,

Ook ik heb een naar iets meegemaakt waar ik maar moeilijk uit kom.
Ik heb afgelopen 2 maanden een relatie gehad met een jongen die ik al jaren ken. Ik kende hem nog via mijn oude baan. We hadden alleen maar contact via de mail en telefoon. En ik zag hem nooit. (soort zakenrelatie)
In iedergeval klikte dat altijd leuk waardoor we ook regelmatig 'prive'zaken bespraken.
Toen ik een andere baan had gevonden bleven we ondanks dat we geen zakenrelatie waren toch contact houden.

Al jaren hadden we zoiets we spreken een keer wat af, want onze band werd steeds sterker en sterker. Maar ja door drukte kwam het er niet van.

Tot een paar maanden geleden we dan eindelijk afspraken. En het was harstikke gezellig, heel erg zelfs. Ondanks dat het de eerste keer was dat we elkaar zagen leek het alsof we elkaar al vaak gezien hadden en tot diep in de nacht praten we aan een stuk door...

Nou en vanaf moment groeide er wat, en die week erop hadden we een echte date! Het ging allemaal wel snel, hij was onderhand nog enthousiaster dan ik, veel mailen, smsen en bellen. Iedereen (zijn vrienden)wou me daar ontmoeten. Ik ben al vrij sceptisch in relaties door nare ervaringen geworden (waar hij alles van weet) maar ik kreeg echt vertrouwen..

Tot ik een lullig berichtje kreeg, het gevoel is niet goed. En dat was het. Hij zette er zomaar een punt achter en daarmee jaren vriendschap kapot makend.
Ik nog bellen maar werd weing wijzer. later nog wel wat mailwisseling gehad, kwam ook van mijn kant maar goed. Daar bleek uit dat hij schijnbaar ook een geval van bindingsangst is.

Hij 'snapte'het zelf ook niet.

Maar ja bij hem lekker een knop omgedraaid en ik zit met een leeg, rot gevoel. Hoe kon dit nou, we hadden het zo leuk, samen lol, uren praten. Lieve berichtjes van hem, elkaar veel zien.

En het erge is ook dat hij niet eens meer vraagt hoe het met me gaat, niet even bellen. helemaal niks, nopes nada..hij hoopte vrienden te blijven, jaja nou daar mag hij dan wel erg goed zijn best voor gaan doen. Hij denkt zeker dat door mij negeren we wel weer vrienden kunnen worden. Nee dus. Ach ik kan dat sowieso niet meer.

tja ik moet dit weer een plek geven..hoop hier maar wat steun te vinden

groetjes Incognito78

afbeelding van Angelo

Een naar verhaal

Een naar verhaal incognito.

Uiteindelijk komt alles op gevoel aan. Het grote schakelbord in je hoofd met rode en groene lampjes. Soms staat er veel op rood en pas je zelf op, soms echter, heel soms staat alles op groen. Dan denk je de ware gevonden te hebben. De persoon waarbij je kunt uithuilen, zonder dat je je ervoor schuldig hoeft te voelen. De persoon, die voor je het halve land door rijdt, omdat je je niet goed voelt en hij je een kopje thee wil brengen. De persoon, die aan een blik voldoende heeft, om je te begrijpen.

Deze persoon kom je maar een hele enkele keer tegen. Deze persoon wordt niet zo vaak geboren en is dus uiterst zeldzaam. Helaas, er zijn te veel mensen, die een relatie beginnen vanwegen de verkeerde redenen: een andere voorstelling van de ander, een vaag gevoel van liefde, of redenen, die ik hier niets eens op wil schrijven.

Helaas komt het te vaak voor dat mensen die elkaar al heel lang kennen een bepaald beeld hebben van een relatie met de ander. Zij denken dat dat beeld de waarheid is, en als er dan ineens sprake is van een relatie, dan proberen zij die relatie te vormen, naar hun eigen gefantaseerde idee.

Dat dat niet werkt is duidelijk. Dat dat de weg naar het ongeluk is, dat is ook duidelijk.
Maar toch: dat betekent niet dat hij zich er zo gemakkelijk vanaf kan maken. Dat betekent nog niet dat hij je op die manier aan de kant moet zetten. Het is geen troost, maar als hij op deze manier met je omgaat dan was hij waarschijnlijk ook niet de juiste persoon voor je geweest. Dan was het op een later tijdstip alsnog een keer verkeerd gelopen. Een schrale troost, ik weet het.

Als hij bindbingsangst heeft, dan betekent dat nog niet dat hij er niet mee zit. Voor hetzelfde geld heeft hij het even moeilijk als jij, maar is er iets in hem dat zegt: Niet aan toegeven.

Je zult dit inderdaad een plekje moeten geven, maar dat gaat je ook lukken. Vandaag niet, en morgen ook niet, maar je zult merken dat er een dag komt met het omslagpunt. Je zult sterker worden dan je tevoren was. En ook jij zult de liefde van je leven vinden, hoop ik.

Wij zullen je de steun geven als je die wenst. Er zijn er hier velen, die om die reden hun verhaal opschrijven.

Probeer je leven weer een beetje op orde te krijgen.

Ik wens je veel kracht in de komende tijd,
Angelo

afbeelding van maartjemarij

ik voel met je mee

Echt waar.. inderdaad eenzelfde soort situatie als ik heb meegemaakt. Je blijft achter met al die vragen en je krijgt toch geen antwoord. Moeilijk om je tips te geven hoe je hier mee om moet gaan. Ik ben zelf ook nog bezig om het een plaatsje te geven. Ik hoop voor jou dat je ook veel steun van je omgeving krijgt. Die kan je nu wel gebruiken..Heel veel sterkte!
liefs maartje marij