Liefste mensen,

Graag wil ik even mijn verhaal kwijt.
Twee en halve maand geleden kwam er een einde aan mijn relatie.
We zijn bijna 9 jaar samen geweest met veel ups en downs. Echter het laatste jaar leefden we in constante ruzie
waardoor ze het op een dag tot een einde heeft gebracht.Zei kon niets meer van me verdragen en vitte om het minste. Dit was zo blijkt achteraf uit twijfels.Ik heb eerlijk gezegd ook lang getwijfeld aan onze relatie en het ook altijd eerlijk tegen haar gezegd.Ik was haar eerste liefde dus zei is van een meisje naar een jonge vrouw geevolueerd en een echte carriere vrouw geworden. Zei is advocate uit een super rijke familie en ik maar een gewone werkmens uit een super moeilijke familie waar ik geen band of steun mee heb.Dit heeft soms ook voor de nodige problematische emoties geleid samen met een hoop andere dingen.'ik kom uit een zeer negatief verleden en heb veel meegemaakt. Zei heeft (gelukkig maar) nog niets meegemaakt. Nu dit was soms wel moeilijk omdat ik anders tegen het leven aan kijk en moeilijk begrepen werd. Ik ben ook super emotioneel van aard en een volledig openboek. Zei het tegenovergestelde.
Er is wel altijd 100% vertrouwen tussen ons geweest. We zijn beide erg eerlijk, soms te eerlijk:).

NU wat het probleem is we kunnen het beide niet afsluiten en geen afscheid nemen. De laatste 2 maanden is een serieuse emotionele rollercoaster geweest voor beide.Er is zo veel gebeurd. We huren samen een huisje, en op de bewuste dag dat zei is vertrokken ben ik achtergebleven met alles. Alles staat er tot op de dag van vandaag nog zoals de dag ze vertrokken is, enkel haar kleren zijn voor de helft weg.Wat voor mij een hel is om hier te blijven.Maar door mijn situatie kan ik nergens anders terecht dan bij mijn vader.Wat door het verleden een nog grotere hel is(veel en moeilijk uitteleggen).Ook het dierbaarste in ons leven, ons 7 jarig hondje(wat echt alles voor me betekend)Moet ik dan afgeven.Hierdoor zit ik een een vizieuzecircel. Kan maar niet de stap zetten om het huisje achter te laten terwijl ik er echt tegen de muren op loop; al die herinneringen en ben de twijfel zo zo beu!Waardoor ik het gevoel heb dat ik het dan maar moet afsluiten. Ook zit ik echt alleen op de wereld heb geen vrienden meer en de paar die ik heb zijn niet uit het beste mileu.Dit millieu wil ik maar al te graag achterlaten dus met hun zoek ik geen contact.De andere vrienden zijn haar vrienden uit het rijkere wereldje.Aan familie heb ik niets, mijn vader blaft me enkel af wat een niets nut ik ben, deze is erg genoeg al lang depresief.
Toen begon het spelletje van twijfel. Zei heeft niet meer de juiste gevoelens voor me om een relatie verder te zetten zegt ze. Maar ze kon het tot gisteren niet afsluiten.Ze zei ik sluit het af omdat het het best voor jouw is maar ik twijfel nog
"Langs de ene kant wil ik dolgraag terug komen maar langs de andere kant weet ik het gewoon niet meer, ik weet het gewoon niet en mis je zo maar mijn gevoel zit niet juist ik heb rust nodig"Dit is wat ze al twee maanden zegt. Maar ze zoekt wel telkens terug contact als ik zeg nu sluit ik het af. Daardoor is er een getrek en woelige emoties langs mijn kant ontstaan. we zijn mekaar ook gewoon blijven smsn en om de 2 a drie dagen afgesproken. Wat keer op keer uitliep in een hoop emoties wat zei niet aankon, waardoor het zo leek dat het telkens opnieuw werd uitgemaakt. keer en keer opnieuw 2en halve maand lang.Ze weet ook in wat voor een moeilijke situatie ik zit en voelt haar erg schuldig.We spreken telkens af maar dan komt mijn verdriet naar boven.Niet zo zeer de relatie breuk maar het feit dat ik geen familie, vrienden heb en men hondje kwijt ben en naar mijn vader moet. dit maakt het zwaar voor haar maar doe het niet bewust.Ik besef dat ze dit echt niet nodig heeft, ze geeft dit ook aan maar is sterker dan mezelf.
Deze nacht ben ik bij haar blijven slapen ze wilt er voor me zijn maar hebben toch besloten ermee te stoppen.
Nu kunnen we maar geen afscheid nemen en hebben namiddag al terug afgesproken.

Ik word er echt zot van.Ik hoop zo hard.
Natuurlijk is er meer wat hier niet beschreven staat Maar heb het erg moeilijk met het juist neer te pennen.
Mijn excuses voor de lange brief:) het moest er een beetje uit.

Bedankt allemaal om dit te lezen!
Kristof