al jaren heb ik een heftige en stress volle relatie.
met de liefste en mooite vrouw van de wereld
er is een minpunt ze heeft bordeline.
maar dat neem ik voor lief,ik hou van haar
waarom doet ze me altijd zo veel pijn.
ze zegt dat ze niet meer samen kan zijn met mijn zoon.
we hebben jaren samen gewoond en nu al tijdje apart
mijn zoon is moeilijk opvoedbaar dus kan ik het me wel voorstellen.
ze laat me al 3 weken in onzekerheid.
weet niet wat ze nog wil en kan.
ik ben wanhopig.
krijg smsjes met hoop dan weer niet.
ik twijfel aan alles.
wat moet ik.
ik sms me kapot om haar maar duidelijk te maken dat ik haar niet kwijt wil
en dat ik wil helpen met een oplossing.
het is niet de eerste keer dat ze me zo laat zitten,alleen heb ik wel voor mezelf zoiets van dit laat ik me geen maanden
meer aan gaan. en dan opeens kan mevr het wel.
zouden praten morgen,maar ze geeft aan nog geen steek verder te zijn dan 3 weken gelden
speel niet zo met me,maak je keus
ik merk aan mezelf dat ik aan het loslaten ben,hoeveel pijn het me ook doet.
ik ga morgen ook niet................hoop ik.
ik mis haar zo wil zo graag bij haar zijn.
ik huil ik huil en huil
ze houdt zoveel van me een leven zonder mij maakt haar gek kan niet zonder me smst ze
ik ben mijn geloof kwijt.
ze gaat maar eens goed na wat ze nog wil en kan.ik probeer intusen verder te gaan met mijn leven
want ik sta alweer stil en daar heb ik geen zin meer in.
dan moet ze gelukkig worden zonder me.
ik voel gewoon als ze zo door gaat ze mij kwijt is.
is mischien ook beter
toch.
zij heeft me de kracht gegevn om uit de kast te komen en kiezen voor mijn geardheid.
wat zg ik de toekomst beter worden.
nu 13 jaar later denk ik waarom hou je zo veel van die vrouw, ze doet je steeds pijn.
soms denk ik wel eens ik kom hier nooooooooooooooit overheen en dan wordt ik bang
van de andere kant zegt men liefdesverdriet gaat over.
pfff daar staat me nog wat te wachten.
dan boos dan kwaad dan wwer hoop dan verdrietig en weer kwaad
zoveel gevoelns die door mijn hoofd gieren.
mijn hart stopt elke 10 seconden met kloppen
mijn maag is gevuld met steen
mijn hersnen maken overuren,zijn moe en kunnen niet meer denken
kvoel me meer zombie als mens
kverbreek wereld record wakker blijven
en toch hou ik nog zielsveel van haar.waarom eigenlijk
ik ben iemand die vanzich af schrijft,dat helpt me
normaal vul ik mijn dagboeken ermee
maar dan ben je maar alleen
en ik voel me al zo alleen
nu heb ik het gevoel dat ik niet alleen ben
ik voel dat ik haar kwijt ben,ik voel het gewoon
is mijn gevoel tercht.
het probleem ligt ook bij haar
maar ja zij doet nooit iets fout,altijd anderen
en zij mag ja zij mag
ik merk dat ik een hekel begin te krijgen aan haar ...is mischien goed
ik mis haar zo,ik mis alles alles van ons alles van haar
kwordt gek ervan
hoelang duurt het dat ik vervangen ben
moet er niet aan denken
ik kan heel nuchter denken en als iets over is is iets over.
maar zo doet ze altijd........drama patsboem
denk dan bij je na wat je nog kan en als je eruit bent dan pas praat je. ongeacht wat het is geworden.
maar zeggen dat je ergens mee zit niet meer weet of je het nog kan en dan vervolgens een mens al 3 weken in die onzekerheid laten zitten.
het voelt al 3 weken aan als liefdesverdriet.
maar weet niet hoe het afloopt ..............alweer
er spookt me vanal door het hoofd.
jaja en volgende week zegt ze ik kan het weer of heb olossing
of toch niet deze keer niet
gek gek maakt ze me
hoe moet ik loslaten
volgens mij gaat dat vanzelf,want ik voel het gewoon het doet pijn
ze smst dat ze liefdesverdriet heeft,kapot gaat van verdriet me niet kwijt wil,oud met me wil worden dat het niet aan ons ligt.dat ze onvoorwaardelijk van me houdt.
ktwijfel iedere dag meer.
wat moet ik toch
kwilde alleen maar van haar houden en gelukkig maken