Wens je heel veel sterkte...
Zo voel ik het ook, alsof het nooit wat heeft betekent...

Liefs

Hoi Harry, je hebt je gevoelens heel mooi verwoord, zo voelt het altijd als iemand na zoveel tijd opeens de benen neemt. Bij mij is dat na 16 jaar huwelijk, bij sommigen nog langer, in 1 keer je hele lief en leed samen niets meer waard, zo voelde het, maar zo is het eigenlijk niet. Je zult merken dat die momenten in het verleden wel veel waard zijn, echt zijn, op dat moment, maar mensen veranderen, alles verandert. In het begin is de hartverscheurende pijn, het gevoel alsof je in 1 keer niets meer waard ben, ook je hele verleden samen niets te betekenen heeft. Maar dat is het niet, geluk, leven laat zich helaas niet vangen. Ik zie mijn gezinsfoto, misschien onze laatste, een heel gelukkig gezinnetje, vrouw en 4 kinderen, toen het nog ok was. Ik wilde dat moment voor eeuwig vasthouden, maar dat kan niet. Je moet het leven meer zien als een verzameling momenten, meer leven in het hier en nu, meer kunnen loslaten. Accepteer het verleden, het feit dat het verleden jou heeft gevormd, maar laat het verleden geen zware last worden zodat je niet verder kunt, moeite hebt om stappen te zetten. De kunst is dan om je last van het verleden los te laten, dan zul je zien dat je opeens wel veel sneller vooruit komt. Zie je verleden als een soort zware rugzak, die je voor altijd bij je wilt dragen, maar daardoor voor jou een last wordt om verder te kunnen lopen. Ontdoe je met veel pijn en moeite van die rugzak, dan zul je veel sneller verder kunnen lopen. Is gemakkerlijker gezegd dan gedaan.
En je hebt trouwe stabiele personen, die nauwelijks veranderen, maar je hebt ook onrustige personen, die eigenlijk zichzelf en hun eigen geluk nog niet hebben gevonden. Die eigenlijk nog op zoek zijn. Gelukkige mensen zijn mensen die tevreden zijn, maar wanneer is iemand echt tevreden? Meestal mensen die hun innerlijke zelf, geluk hebben gevonden. Ook dat is vaak de vraag of dat genoeg is. Niet iedereen is voor een stabiele relatie of huwelijk gemaakt. Maar ja, veel dingen kun je eenmaal niet voorspellen, niets is zo veranderlijk als het leven, met name ook de mens zelf. Je wordt nu eenmaal wat cynischer als je vrouw na 16 jaar huwelijk, lief en leed opeens zegt niet meer met je verder willen, opeens voor de ander kiest. Toen, op dat moment voelde ik me net zo zoals je in je blog hebt verwoord. Thanks voor je blog, is heel herkenbaar voor me geweest.

Veel sterkte,

Groetjes,

Mr Bean

Mijn (ex)vriend heeft mij ook van de een op andere dag plotsklaps verlaten,zonder duidelijk aanwijsbare redenen..Ja zijn gevoel was weg voor me..hij was niet meer verliefd..Tja,daar kan ik het mee doen.De vragen zullen helaas wel altijd onbeantwoord blijven..Maar zoals jij het omschrijft..ja zo voel ik me ook,uitgewist en vergeten..Ik wens je wijsheid en sterkte.

Liefs fallen angel

Bedankt voor jullie meedeleven en reacties. Fijn om te horen dat er mensen zijn die precies hetzelfde voelen. Waarom ben je gegaan en wil je niets meer met me te maken hebben? Waarom zij je dat je van me hield en dat ik alles voor je was en nu helemaal niet eens meer besta? Hoe kun je zo hard zijn. Iets of iemand heeft jou veranderd, je gevoel uitgewist. Wat is de reden? Was er iemand anders? Vragen die nooit zullen worden beantwoord. Zeker nu niet omdat ik uitgewist ben en vergeten, en voor jou niet of nooit bestaan heb.

Wens iedereen veel liefs en sterkte toe.