Bedankt voor je mailtje! Ik wilde je terugmailen, maar jij accepteert geen priveberichten
Liefs, Panic

Toen ik nog jong was en nog veel naïver dan nu had ik een vriendje waar het enorm mee klikte, en waarmee ik al heel vlug ook ging mee gaan samenwonen. Na anderhalf jaar is die relatie ook min of meer op de klippen gelopen, maar dat is een ander verhaal dat hier niet
relevant is...

Eric was afkomstig van de totaal andere kant van België, en ook al is het belgenlandje niet erg groot, het was absurd voor hem om elke dag zo ver te gaan rijden omwille van een job.
Dus zocht en vond Eric een job dichter tegen Gent. Hij was nu koerier en moest pakjes naar Londen en Parijs brengen met tussenstoppen in Antwerpen...

Kort daarna was er een klein accident met grote gevolgen voor zijn wagen. De wagen mocht naar het schroot. Aangezien Eric langer had gestudeerd dan ik, en nog niet zo lang aan het werk was, had ie helemaal geen geld voor een nieuwe wagen te kopen, dus leende ik hem het geld...

Alles goed alles wel, de klok tikt verder, plots zijn we anderhalf jaar verder en is de relatie om zeep. We gaan elk onze eigen weg weer op...

Maar ik wil mijn geld terug, wat maar vanzelfsprekend is. Dus vroeg ik hem hoe het zou gebeuren. Hij zou elke maand 250 euro (toen nog Bf) op mijn rekening storten, maar het enige dat ik te zien kreeg op mijn rekening was een luttele 25 euro na een half jaar.

In die tijd bleven we elkaar ook nog af en toe zien, want we dachten dat we wel vrienden zouden kunnen blijven. Ik raakte plots tijdelijk zonder job, en Eric raakte aan beter werk. Ik werd steeds kwader en kwader, want ik kreeg het gevoel dat Eric me aan het lijntje hield. Ondertussen kocht ie vanalles en maakte ie een verre reis...

Op een gegeven moment belde ie me op om te vragen of ik zijn autoverzekering kon betalen, want er was iets gebeurd waardoor hij grote kosten moest maken. Hij klonk alsof ie het echt nodig had. Ik zag Eric nog heel graag, en die zal altijd in mijn hartje blijven zitten trouwens. Ik gaf hem het geld van mijn uitkeringen, en kreeg de belofte dat ik diezelfde maand het geld van de verzekering zou terugkrijgen. (Zelf reed ik niet met de auto, dus ik kon die auto niet gebruiken.)

Het geld van de verzekering, noch het geld van de autolening heb ik nooit meer teruggezien...

Ondertussen bleef ik kwader en kwader worden, en bleef ik maar aandringen waardoor ie steeds minder van zich liet horen tot ie volledig uit beeld verdwenen was...

Daar zat ik dan, zonder werk, zonder spaarrekening, en met honger, want ik had die maand een deel van mijn uitkeringen stomweg afgestaan. Ik was zo hard aan het koken binnenin dat ik ervan uitga dat er stoom via mijn oren naar buiten kwam...

Toen besefte ik dat ik een enorme fout had gemaakt door mijn geld weg te schenken. IK had dat gedaan, niemand anders! Het was mijn veantwoordelijkheid geweest, want ik had hem vertrouwd. Dat hij zich niet aan zijn woord hield, maakte van hem inderdaad een enorme klojo, maar daar had ik niks aan. Dus, besefte ik, ik kan verder gaan met me wrokkig en rancuneus te voelen, of ik kan het gewoon loslaten. Aanvaarden dat dat geld weg is, er een les uit trekken, en verder gaan met mijn leven. Dat is wat ik deed, en geloof me, het is een bevrijding, want de banden met die vroegere partner worden dan ook eindelijk losgelaten.

Ik had geen geld meer, maar 'IK' was er weer, en ik was weer in staat om te lachen, dingen te doen voor mezelf, en als je terug in een positief spiraal komt te staan, komt alles vanzelf, dus al gauw had ik ook weer een job enzoverder...
Later had ik nog vernomen dat Eric de auto had verkocht en al het geld had gebruikt om drugs aan te kopen. Nu snapte ik ook waarom ie nooit een cent op zak had terwijl ie een heel goedbetaalde job had.

Maakt ook niet uit eigenlijk, mijn (veel te lange) punt ging er hem enkel maar over dat je soms es moet nadenken wat het belangrijkste is in je leven...je eigen goede gevoel of een som geld. Als je nu moest kiezen tussen de 2, wat zou je doen?
Ook al es bij stil gestaan dat ie er misschien zijn plezier in heeft om op deze manier nog steeds greep op jou te hebben? Laat het los, het is maar geld. Bekommer je om je eigen goede gevoel, en al wat je toekomt zal naar je toestromen.

Trouwens...in de situatie waarin je zit, is er geen enkel mogelijke manier om aan je geld terug te raken. Indertijd heb ik Eric een papier laten ondertekenen, maar zonder advocaat enzo is zo een papier niks waard. Dus Wees dankbaar voor de les, en hou van jezelf

Veel licht en sterkte...

Spiri