Hye, Na mijn laatste blog even een korte update en heb even een heel korte steun nodig van jullie ...

Ik heb nu 3 dagen niets van me laten horen,... ik weet het het lijkt niet lang maar 3 dagen is zooo immens lang. Ik lig sinds gisteren weeral in mijn bed continu te huilen en heb het gevoel er niet meer te willen uitkomen... Ik verlang zo naar hem en wacht continu op iets van reactie van hem.

Het vervelende is dat het echt geen goede timing is.. Ik heb morgen mijn eerste examen aan de hoge school en ik kan me er echt niet op concentreren ... Ik was altijd zo een voorbeeldige student , die maanden op voorhand al bezig was maar nu gaat het gewoon weg niet..Ik heb nog ooit een herexamen gaat en was er altijd door, natuurlijk na lang studeren. Ik wil niet dat hij de reden is van mijn herexamens maar toch ... Ik kan er niet te boven ..

Moest hij me nu maar eens opbellen om even te zeggen dat alles in orde is en dat hij spijt heeft en terug wil komen ... Maar dat doet hij precies niet ... Hij zelf zit ook in de blok en kan hem er blijkbaar wel heel goed op concentreren...

Waarom kan het allemaal niet zo simpel zijn ? en elkaar gewoon vergeten en blij zijn met wat er is gebeurt in het verleden... Blij zijn dat hij jou eerste liefde was, de eerste waarmee je intiem kon zijn ...maar nee in plaats daar van ben ik op dit moment meer afhankelijk van hem dan ik ooit geweest ben !