Zijn ziel en ego heb ik gezien..echter alleen van zijn ziel heb ik gehouden

afbeelding van zomerzon

De tijd van liefdesverdriet die heb ik al gehad toch blijf ik in het loslaat proces vast zitten. Mijn ex en ik zijn 9 maanden geleden uit elkaar gegaan, direct na een mishandeling is hij opgepakt en dat was het einde van een relatie van 2 jaar. Een relatie met veel hoogte en diepte punten een relatie die op het verkeerde moment zijn leven kreeg. Hij net uit een relatie waar het 1 en al strijd was en ik uit een relatie waarin mijn vertrouwen ernstig was geschonden. Zijn punt bleef het "strijden" mijn punt bleef het "wantrouwen" geen goede combinatie als je niet uit de cirkel kan stappen samen. Hij snakte naar vertrouwen en ik snakte naar dat niet alles als strijd gezien werd. Als ik mijn punt aan gaf dan kwam dat onder de noemer "strijd" gaf hij zijn punt aan plaatste ik dat onder "vertrouwen". Toch spatte de liefde en de vonken er van af. Het laatste jaar van onze relatie was heel zwaar, hij kreeg tegenslag na tegenslag . Dag in dag uit week in week uit ik was ik er voor hem, regelde zijn zaken, zorgde voor eten op zijn bord al woonde we niet samen, zorgde voor een opgeruimd schoon huisje, ging overal mee naar toe waar hij me nodig had. Ik was er praktisch gezien en met heel veel liefde. Wist als de dag zou komen dat ik hem nodig zou hebben hij er ook voor mij zou zijn. Tot die dag aanbrak.....had hem echt nodig was het hele weekend voor hem bezig geweest om de rechtszaak die zijn ex tegen hem was aangespannen in goede banen te brengen. Die avond escaleerde het en sleurde me aan me haren het huis uit....politie erbij...hij opgepakt....ben volledig op de negeerstand gezet. Alle negatieve punten van me werden onder een vergroot glas geplaatst en van de positieve punten bleef niets over. Was op dat moment 3 maanden zwanger van een tweeling, 1 verloor ik er na 4 maanden de ander na 5 maanden. Heb hem niets laten weten , immers elke poging tot contact liep voor me uit op helemaal niets enkel de negeerstand. Nu een aantal maanden verder wil ik hem een brief schrijven, maar het ene moment heb ik een boze brief in me hoofd het andere moment een lievere omdat ik ook zijn achtergrond ken....

afbeelding van torn

@zomerzon

Twee zwaarbeschadigde individuen die elkaar opzoeken, vinden, en zeggen liefde voor elkaar te voelen.
En dat op momenten ook werkelijk zo ervaren. Op moment dat het minder goed gaat, op elkaars verborgen knoppen gaan drukken, en niet in staat zijn elkaar te zien en te horen. Pal tegenover elkaar gaan staan. Vanuit eigen verdedigingsmechanismes. Verdedigingsmechanismes die ergens eerder zijn ontstaan. Met alle ellende van dien.

Goede en fijne momenten worden verheven boven het daadwerkelijke gevoel. Dat het namelijk echt niet goed zit. Vasthoudend aan een niet-werkelijke wereld. Zolang je maar niet met jezelf aan de slag hoef. Bereid te zijn om totaal over je eigen grenzen heen te gaan, zolang de ander maar blijft. In de hoop, dat als je maar genoeg laat zien hoeveel je van die ander houdt, dat het uiteindelijk allemaal goed zal komen. Begrip hebbend en excuses accepterend voor het gedrag wat een ander vertoont, wat totaal niet binnen een liefdevolle relatie past.

Welke ziel heb je gezien en van gehouden ? Het begint toch eerst bij van je eigen ziel te houden ?

afbeelding van zomerzon

Dit was even een reactie waar

Dit was even een reactie waar ik goed over na moest denken, de inhoud is zo waar.Het zit hem niet in mijn "eigenliefde" dat zit wel goed, juist zo goed dat ik genoeg ruimte voor een ander heb. Zijn "ziel" was een mooie man een man met een leeg gevoel uit zijn jeugd, een man die niet met liefde om kon gaan maar het wel wilde. Een analyse over wie hij is heb ik er al lang op los gelaten, en besef me heel goed dat ik zijn wonden niet kon genezen hoe hard ik ook vocht. Daarom wil ik ook eigenlijk geen boze brief schrijven maar toch mijn frustraties zitten nog hoog....

afbeelding van torn

Re: Dit is even een reactie waar ...

Het is niet mijn bedoeling om je "eigen liefde" in twijfel te trekken.
Wat heel vaak gebeurd in "ongezonde relaties" is dat de een zich gaat verdiepen in de ander. Het gedrag gaat analyseren en allemaal excuses- truussen aanvaard om gedrag wat werkelijk niet door de beugel kan te accepteren. Mag dit jouw allemaal overkomen omdat iemand anders een slechte jeugd heeft gehad ? Welke verantwoording neemt een ander hier zelf in ? Dat is wat ik bedoel met zelfliefde. Wat betekenen deze ervaringen nu voor jouw in verdere realties. Waar gaat een volgende partner tegen aan lopen in relatie met jou ? Op basis van wat jij nu hebt gemaakt, wat weer op je eerdere nog niet verwerkte ervaringen komt te liggen.

Ik heb een blog "toxic relations" gemaakt met daarin 2 links naar artikelen over ongezonder relaties. Misschien herken je daar iets in.

afbeelding van El_Cid

buddy verzoek

Zie de info die ik in het buddy verzoek heb gestopt.
Groeten El Cid!