Zelfs je naam is mooi, mooier dan die van iedereen die dezelfde naam heeft..

Nog steeds denk ik louter met liefde en weemoed terug aan mijn relatie met mijn ex, boos ben ik bijna nooit.. gefrustreerd misschien ja.. We waren zo goed samen.. We pasten zo goed bij elkaar.. hetzelfde en toch zo anders.. elkaars spiegel en ook elkaars aanvulling.. Wat ging er mis? Zijn twijfel over ons maakte me zo onzeker.. Zijn onmogen om over zijn gevoelens te praten maakte mij zo onzeker.. Daarnaast kwamen er allemaal andere problemen langs van persoonlijke aard die niet echt meewerkten.. en iemand die onzeker is die is niet leuk.. Juist omdat ik altijd zo zeker ben en vorlijk, ineens was ik onzeker en timide... Ik raakte mezelf kwijt en daardoor hem ook steeds meer..

Hoe harder ik aan jou begon te trekken hoe meer jij afstand nam.. Logisch..en ik verwijt je niks liefje.. Had ik maar meer geduld en begrip gehad..

Violetta