Nouja ik heb voor deze ex ook wel 3 andere relaties gehad die korter duurden, en daar kwam ik altijd wel zelf overheen. Wel met de nodige alcohol en hier en daar een rebound, maar toch dat voelde minder ernstig dan dit. Ik zit me nu constant op te fokken met wat ze doet en waar ze is, terwijl ik bij mijn vorige exen daar geen zier om kon geven. Ik miste toen puur hun gezelschap en liefde. Dit is echt zoveel dieper, ik denk ook omdat ik met haar zo'n lange geschiedenis heb. We hebben 2 jaar lang met elkaar gelopen en lief en leed gedeeld. Zoveel samen gedaan en van elkaar genoten. Dat is nu allemaal verleden tijd en weg. Ik wou dat ik dat allemaal nog eens kon overdoen. Zou me niet schelen of het dan weer fout zou gaan of niet. Wil het gewoon nogmaals meemaken.

Ja ik bedoel ook eigenlijk psycholoog. Ik haal dat af en toe een beetje door elkaar. Maar goed ik ga morgen bellen voor een afspraak en dan zal ik wel zien of ik er inderdaad wat aan heb of niet. De eerste 10 sessies ofzo worden vergoed door de zorgverzekering dus daar hoef ik het niet om te laten. En dat het zwaar gebagatelliseerd wordt heb ik inderdaad wel door ja. Mijn vader zegt ook: "ga gewoon leuke meiden zoeken en begin daar wat mee, wat moet je toch met dit kreng?" Maar ik kan daar totaal niks mee want ik zie haar niet als een kreng. Ik hou van haar.

Hoi Lorrie,

Een relatie van 35 jaar die wordt verbroken is natuurlijk ook een enorme klap. Zeker als je een gezin hebt met kinderen wat ook verscheurd wordt. Niet meer dan logisch dat je je na 3 maanden nog steeds even slecht voelt. De eerste stappen naar het helingsproces heb je echter al gezet door je te registreren op deze website en dat je hulp bent gaan zoeken. Met andere mensen praten over deze dingen helpt. Ook al ken je deze personen verder totaal niet, het geeft een frisse kijk op alles en dat kan behoorlijk verhelderend werken.

Het spijt me te horen dat je man er vandoor is gegaan met een jongere vrouw en jou en je dochters min of meer in de steek gelaten heeft. En dit nadat hij ook al meerdere dingen gedaan had die je tot wanhoop gedreven hebben.. Ik leef heel erg met jou en je dochters mee.. Ik denk dat het voor hem inderdaad een ego-ding is. Maar hoe triest is het om je eigen kroost en de vrouw waar je 28 jaar lang lief en leed me gedeeld hebt ineens in de steek laat voor iemand anders? Ik heb dat nooit begrepen..

Wat mijn situatie betreft heb ik een behoorlijke lijdensweg achter de rug. Al meer dan 1,5 jaar ben ik een speelbal geweest, heb ik haar geprobeerd terug te krijgen en heb ik haar niet kunnen vergeten. Zo veel energie gestoken in een jonge vrouw die bleef aantrekken en afstoten.. Onvoorwaardelijke liefde geven..
Dat heb ik inderdaad gedaan ja maar die onvoorwaardelijke liefde kreeg ik niet terug. Waarschijnlijk omdat ze niet weet hoe ze het moet geven. Ze weet ook dat ik altijd van haar zal houden ongeacht wat ze doet. Ze weet niet zo goed wat ze daar op moet zeggen heeft ze me verteld, maar waarschijnlijk kan ze simpelweg niet bevatten hoeveel ik van haar hou. Het doet soms pijn dat je weet dat je niet op dezelfde manier liefde ontvangt, maar ik leer er langzaam mee te leven. Ze is nog jong (20) en ik heb haar leren kennen toen ze 16 was. Jonge mensen zijn nou eenmaal impulsief en willen experimenteren en levenservaring opdoen. Ik denk dat dat met haar ook zo is.

Ik heb momenteel erg weinig contact met haar en ik merk wel aan mezelf dat het helpt om makkelijker tegen dingen aan te kijken. Out of sight is out of mind zeggen ze wel eens. Dat klopt tot op zekere zin wel.

Ik loop nu bij een psycholoog en heb er inmiddels 3 sessies opzitten. En ik merk ook dat ik daar veel aan heb. We zullen zien wat de toekomst brengt.