Ik zou haar niet negeren, dat is ook helemaal niet aan de orde ! negeren= niets meer met haar te maken willen hebben.

Wat jij moet doen is respect tonen voor haar beslissing, haar de ruimte geven en tijd om na te denken wat ze wil of dwars zit.
Contact kun je blijven houden, maar doe dit alleen als je van haar een telefoontje of sms krijgt? het wil niet zeggen dat de relatie voorbij is.
Als zij er klaar voor is, zal ze zeker contact opnemen.
Wat je kunt doen, is een brief aan haar schrijven dat je begrip toont voor haar beslissing en die respecteert, daarin schrijf je ook dat als ze nood heeft aan een gesprek, je voor haar klaar staat.

Een andere punt is, dat jij haar niet kunt laten inzien dat ze de verkeerde beslissing neemt of heeft genomen! daar komt zij vanzelf wel achter.
Ga niet smeken, bedelen, en nog meer liefkozingen, om bij je terug te komen dat werkt averechts ! Als je dat gaat doen betekent dat alles en alleen om jou draait en met jezelf bezig bent, tevens geef je hier mee aan dat je geen waardering of respect kunt opbrengen voor haar beslissing.

succes.

p.s.

Als je schrijft gebruik dan alinea's ? dat leest gemakkelijker

awel we zijn nu alweer een paar weken verder, de eerste 2 weken heb ik haar eigenlijk gewoon genegeerd. wat voor mezelf enorm moeilijk was .

nu vorige week was ik haar toevallig tegen het lijf gelopen bij ons in de superette, en ze verschoot eigenlijk een beetje dat ze me daar ineens tegenkwam. dit was eigenlijk puur toeval. Ze vroeg natuurlijk direct hoe het met me ging, waar ik haar een eerlijk antwoord op had gegeven. ik had namelijk gezegd dat ik het er wel moeilijk mee had, maar dat ik de beslissing van hare kant had aanvaard. gewoon om meer zelfzeker over te komen. Ze gaf daar als antwoord op dat ze het zelf ook spijtig vond dat het zo is gelopen, want ze had en heeft me nog steeds graag. Toen hebben we nog heel even gesproken over de gewone dingen wat niks met onze relatie had te maken, en als afsluiter had ik gezegd van " seg heb je geen zin om eens ergens een koffietje te gaan drinken, waat ze niet moest over nadenken en we vrij snel een dag voor hadden uitgekozen.

Awel 3 dagen later was dan het moment aangebroken dat mijn ex en ik alleen waren en er natuurlijk een gesprek volgde. Ze begon zelf over het fijt dat ze onze relatie had verbroken.
En ze er zelf nog over heeft zitten denken en dat ze de momenten die we hadden echt wel leuk vond en die wel mistte met momenten. dus kan je het al raden ergens diep vanbinnen kreeg ik een heel warm en fijn gevoel, maar dat heb ik haar niet laten merken. maar ze vervolledigde haar verhaal...

ze begon met te vertellen hoe graag ze me had en hoe graag ze bij me was en nog steeds is. maar dat ze het nu zo ontzetten druk heeft met haar opleiding en haar werk dat ze het mss niet zo een goed moment vond om een relatie te hebben, ze voeldde zich goed gelijk het nu was.

ze verteldde me ook dat ze mss te snel aan een nieuwe relatie was begonnen na haar vorige, daar zaten toen ongeveer 3 maanden tussen. daar vervolledigde ze haar verhaal ook mee dat ze had gehoop dat we elkaar later hadden leren kennen, maarja daar kies je niet zelf voor he. en omdat we toen uiteen zijn gegaan ze het niet wil om opnieuw met mij door te gaan omdat iedereen wist dat we uit elkaar waren. allesinds nu nog niet.

daar heb ik toen een antwoord op gegeven van, kijk als 2 mensen bij elkaar horen en zich blijvend tot elkaar aangetrokken voelen dat ze vanzelf wel terug samen komen, waar ze me ook gelijk in gaf. dus eigenlijk was ik tegen mijn eigen winkel aan het inpraten omdat ik natuurlijk niks liever had dat we terug samen konden komen.

dus had ik haar gevraagd wat ze nu zou willen, ieder gewoon zijn leven leiden en elkaar vergeten, maar dat wou ze ook niet. daar gaf ze me een antwoord op van ik heb je veel te graag en ik voel me goed bij jou. ik zou je niet willen vergeten want anders lijkt het alsof het niks betekend heeft.

dus nu ben ik een beetje ten einde raad, moet ik haar nu gewoon vergeten en links laten liggen, zei voelt zich nu goed in haar vel zoals het nu is, maar ik natuurlijk niet en als we elkaar gaan blijven zien en horen dat maakt het voor mij alleen maar moeilijker.

dus ergens hoop ik dat het nog ergens goed kan komen maar hoe moet ik me nu verder tegen haar gaan gedragen???

op he einde van ons gesprek zei ze nog dat ze zeker vrienden wil blijven, dat ze zich goed bij me voelt, zich op haar gemak voelt bij mij en me zeker niet wil vergeten. daarna gaf ze me nog een hele dikke knuffel en streeldde ze achter in mijn haren. dat heeft ongeveer 5 min geduurd.

's avonds toen ik in mijn bed lag kreeg ik nog een berichtje van haar dat ze het superfijn vond dat we zo hebben kunnen praten en ze het super van me vind dat ik haar wel begrijp en niet aandring om opnieuw te proberen. ja natuurlijk wil ik haar gewoon de tijd geven he:) met ergens de hoop van het komt mss goed.

ze had me ook alles meegegeven wat nog bij haar lag van mij, waaronder 2 van die flesjes met van die massage olie van durex je kent die reclame wel van op tv. daar had ik op geantwoord van ik zal ze bij houden want mss gaan we die in de toekomst nog ergens nodig hebben met hahah erachter. toen zei ze van dat ze de sex zeg maar eigenlijk wel fel mist. waar ik natuurlijk lachend op had geantwoord van je laat het me maar weten. tja het is en blijft het meisje waar je dolverliefd op bent en mss heb ik dat niet mogen zeggen. daar had ze op terug gestuurd dat het nog niet zo een slecht idee was.

dus ergens heb ik nu bang dat ze geen relatie zal willen maar wel de sex.... dus wat moet ik hier nu mee???? help.

ik heb ongeveer dezelfde situatie meegemaakt,wij zijn apart gaan wonen omdat ze het moeilijk had in de weekends dat mijn kids er waren. Ze vond het te druk,nu zien wij elkaar in de weekends dat we zonder kids zijn en die weekends verlopen "zalig".in de week bellen wij elkaar soms en praten over alles behalve een relatie. ik leg haar gewoon geen druk op haar want ik zie haar nog doodgraag en zou ooit willen dat het toch terug tot een relatie komt en dat weet ze.ze stond er niet weigerachtig tegenover maar zei me dat het met de kids nu onmogelijk is,ze wil ook niet alleen oud worden . dus ze laat de deur op een kier,daar kan ik met leven .afgelopen weekend was keigezellig,ze wou zelfs niet naar huis gaan en in de auto vloeiden er tranen bij haar. Ik ben er vrij zeker van dat haar liefde voor mij nog niet voorbij is maar zolang dat de kids nog thuis wonen het niet mogelijk is om samen te wonen omwille van de "drukte" die er dan is. Als we samen zijn dan neemt ze spontaan mijn hand vast,gebruikt ze koosnaampjes en de intimiteit is bij ons nog aanwezig

ik zou zeggen,leg haar niet teveel druk op want dit zou misschien een averechts effect kunnen hebben en loop je het risico dat ze u nooit meer wil zien. je kan eerst jullie vriendschap laten groeien en misschien dat het ooit terug tot een relatie komt. ik hoop dat je er iets aan hebt en veel succes