Afgelopen weekend heeft ze besloten weg te gaan, ik heb hier veel verdriet van. mijn relatie is nog erg jong (een jaartje en nog een beetje), maar ondanks hebben we al een hoop klappen gehad. maar ik ga even terug naar het begin.
Het begon allemaal toen ik een tijdelijke baan had waar ik haar heb leren kennen, zij zag mij in de pauze bellen met iemand en bleef me maar aanstaren met de gedachte dat ik haar niet zag maar wel dus. na een aantal malen met gepraat te hebben en alles best wel klikte naar mijn idee bleek dat zij er ook zo over dacht en groeide er wat. toen was het nog leuk maar daarna begon de ellende zij raakte haar huis kwijt en ik was nog wonend bij mijn ouders. Paniek natuurlijk ze dreigte te verhuizen naar vrienden in het buitenland want bij mijn ouders wonen zag ze niet zitten (logisch) maar ik wou haar niet kwijt. dus toen zijn we op zoek gegaan naar een huis en ik had het zeker over voor haar om uit huis te gaan. dus hadden we ineens een huisje sampies met een hondje en een vogeltje die zij al had, heel gezellig. Zij heeft toen in die tijd ook het een en ander opgegeven haar stad waar ze woonde en waar al haar vrienden zaten verliet ze voor een stad waar ze zich niet thuis voelde. erg kut maar ergens anders vonden we geen huisje. maar alles leek weer in oorde tot ze werkeloos werd en wij in een keer ons inkomen met de helft zagen verminden (erg kut als je net een huis heb) zij was 5 maanden werkeloos in die tijd hebben we in een kaal huis echt op de laatste centen moeten teren. Maar dit maakte mij niet uit want ik had haar nog en dat was alles wat ik nodig had. Op een gegeven moment vond ze een baantje en kregen we het weer wat ruimer totdat het bkr ons vond en haar op een schuld wees door problemen uit het verleden. dus daar ging het inkomen weer maar mocht mij allemaal niet baten. geld maakt niet gelukkig zegt men. Dus zij ging een betaal regeling aan (zou wel moeten als je ooit nog wat wil lenen in de toekomst) die betaling zou dus over twee maanden aflopen. Maar omdat ik de financieen doe int huishouden moest ik altijd de boeman uithangen nee we kunnen niet uit nee dat kunnen we niet belaten enz. omdat we gewoon geen geld hadden. En geloof me dat is dus echt geen pretje. Scheve gezichten naar elkaar ruzie en alles wat daar van komt. maarja 2 maandjes nog zijn we er vanaf dan is het afbetaald en kunnen we weer leven als goden. Niet dus het zelfde probleem uit het verleden gaf het verhaal nog een staartje. een staartje wat neer komt op een half jaar salaris dit gebeurde ons een week of 2 geleden. Sinds dien ziet me vriendin geen licht meer en moet ik dus nog strenger zijn dan ervoor omdat we een rechtzaak aan gaan en dit kost ook genoeg. Maarja wij dus afgelopen weekend boodschappen doen op een zuur budgetje en zij zag iets wat ze al heel lang wil hebben, maarja best duur dus dat ging niet. Ondanks dat heeft ze het toch gekocht wat leidde in een ernstige ruzie de ergste tot nu toe. Zij wou niet met me praten en ik ben dus de hele nacht naar me maten gegaan om troost te zoeken. De volgende dag nog geen woord dus ik haar heel mijn verhaal gedaan maar het maakte haar niet meer uit. Ik zou haar altijd mijn zin aan willen praten en nooit luisteren naar haar, ze zegt Woutje ik ben me vrijheid kwijt ik voel me ingesloten. En mijn vriendin tilt erg aan haar vrijheid begrijpelijk maar ik heb dat zo nooit bedoelt ik wou ons enkel behoeden van nog ernstigere schulden. Maar nu heeft ze dus besloten weer terug naar haar stad te gaan waar ze weer alleen en vrij kan zijn. erg dom want zo gaat ze financieel helemaal kapot en dit weet ze zelf ook. Maar ik kan haar niet meer met tegenzin hier houden ze moet doen wat haar het beste lijkt. Maar ik ben zo bang dat ze zichzelf zo veel problemen op haar hals haalt en hoe het dan verder moet met haar want ik hou nog steeds ziels veel van haar en dat zal nog wel ff duren ook. Maar nu neemt ze de hond en de vogel mee en laat mij hier in me eentje achter in een veel te duur huis. Ik ben zo bang wat dit met me gaat doen en ben zo slap als een vaatdoek heb al dagen niet meer gegeten en heb nergens zin in. ben ook bang dat dit huis me nu gaat verstikken want het is toch een huis wat je samen heb opgeknapt en veel herrinneringen aan heb die je elke keer aan haar zullen doen denken. is er hier iemand die in het zelfde schuitje zit of heeft gezeten laat het me horen wil graag weten hoe jullie hier mee om zijn gegaan.

ohja mensen die zeggen GELD MAAKT NIET GELUKKIG die verklaar ik bij deze voor gek want ik denk dat als we al die tijd gewoon geld hadden gehad had zij veel vrijer kunnen leven en doen wat ze wil. En ze zich dan niet opgesloten had gevoeld en nog steeds gelukkig bij me was. En er niet van door ging met alles wat me lief is.