Op 3/12/12 kwam ik thuis na een lange dag gewerkt te hebben. Mijn vriend (ex) had al gegeten. Hij deed heel normaal, er was niks aan hem op of aan te merken.

Ik at mijn eten op en we zaten even tv te kijken, totdat hij plots mij aankeek en aan mij vroeg "hoe vindt je onze relatie tot nu toe gaan?''. Ik heb met hem een relatie gehad van 7 jaar. De eerste 5 jaren waren perfect, we hadden echt nooit ruzie, we voelde elkaar aan en hielden echt super veel van elkaar.

Ongeveer 2 jaar terug heb ik in een depressie gezetten. Mijn nichtje van (leeftijd doet er niet toe) was vermoord. Ik woonde nog thuis en iedereen was met vakantie toen ik het hoorde. Ik ben gelijk naar mn vriend gegaan. Ik was in shock en kon niet meer helder nadenken. Hij heeft mij die avond verlaten en is gezellig gaan feesten. Dat deed mij zo een zeer en verscheurde mijn hart. Ik heb het toen uitgemaakt omdat ik dacht dat hij niet van mij hield. Ik zakte steeds verder in de put. Ik was er echt niet 100% zeker ervan dat ik het uit wilde maken. Maar in mijn hoofd bleeft de gedachten hangen dat hij echt niet van mij hield. Ik kwam een jongen tegen die vlak bij ons in de buurt woonde. Ik kon echt mijn verhaal bij hem kwijt, maar die eikel bleek achteraf gevoelens voor mij te hebben. Ik wilde alleen een vriend hebben, waarbij ik mijn gevoelens over mn ex kwijt kon. Die jongen waar ik contact mee had, vertelde dat hij in een inrichting had gezeten, hij manipuleerde mij met zijn gevoelens.

Ik was bang dat hij zichzelf wat zou aandoen en ik sprak soms mee, uit angst. Mijn ex heeft emails van mij en hem gezien. Hij werd er letterlijk door verscheurd. Want mijn ex had echt nog gevoelens voor mij.Mijn school ging achteruit.... hoe hard ik ook vocht.... ik kwam niet uit mn depressie. Een maand later ging die jongen op vakantie. Doordat andere mensen mij aanspoorde ben ik met hem meegegaan. Ik zag het als een escape van alle problemen. Ik merkte al gauw genoeg dat ik dat niet wilde, ik wilde zo snel mogelijk terug naar mn ex. Ik ben al die tijd namelijk nog steeds van hem blijven houden. Ik en mn ex wilde het weer proberen, maar die andere jongen bleef mij maar achtervolgen. Hij praatte mij altijd zo een ontzettende schuld gevoel aan. Dat hij gek werd van mij en rare dingen zag. Ik had totaal geen gevoelens voor hem, maar had zo een medelijden. Mijn ex heeft mij in de tussentijd betrapt dat ik contact met hem had. Telkens was het voor hem een klap, omdat hij dingen las als´ik hou van jou en wil bij je zijn´. Ik schreef dat uit angst en medelijden naar die andere jongen toe, omdat hij serieus issues had.

Zo heeft het ongeveer een jaar gespeeld. Ik ging samenwonen met mijn ex (soulmate). Hij had een huisje gekocht, we kochten samen spulletjes. Ik kreeg mijn diploma kreeg ook gelijk een baan. Niks kon meer stuk. 8 maanden terug ongeveer kreeg ik nare gevoelens over die andere jongen. Ik wilde dat hij mij zou vergeven.... ik heb gelogen dat ik weg was uit nederland. Hij is zelf ook weggegaan uit nederland. Ik zei allemaal lieve kinderachtige dingen tegen hem.... in de hoop dat het hem een goed gevoel zou geven...zodat hij mij zou vergeven. Mijn ex heeft het toen gelezen. We hebben gehuild en veel gesproken want hij wilde er toen weer een punt achter zetten. Toch zijn we weer verder gegaan. Ik heb sindsdien geen contact meer opgenomen met die jongen, dat wilde ik ook echt niet. Maar ik voelde me zo een slecht persoon. Hij manipuleerde mij met allerlei woorden en gedachten, ik wilde het echt niet op mijn geweten hebben als hij iets zou doen.

De afgelopen maanden pakte we alles op, alles leekt zo perfect. Ik werkte zo hardt voor mij en mn ex, voor onze toekomst. Ik zag ons samen trouwen en kinderen krijgen. Als we in bed lagen leek alles zo perfect. Hij keek mij recht in de ogen aan en zei ik hou van jou ook tijdens de sex.

Tot 3 weken terug. Hij zei dat hij totaal geen gevoelens voor mij meer had. Dat kwam als een klap aan. Hoe kan dat? Ik heb niks aan hem gezien, alles was ging net zoals voorheen. We kochten samen dingen etc. En dan zegt hij dat hij sinds 8 maanden terug zijn gevoelens compleet verdwenen zijn. Ik voel me zo klote hierdoor. Alles wat hij zei tegen mij was een leugen. Ik heb niet eens kunnen zien dat hij loog. Ik heb niks gemerkt! Ik voel me zo stom. Het doet zo verschrikkelijk pijn. De woorden ''ik hou van je''' zeggen tegen iemand zijn niet zomaar woorden. Ik kan mijn hart en lichaam en ziel nooit meer aan iemand geven...ik zie tenslotte niet eens meer wat echt was en wat een leugen was.

Ondanks alles hou ik nog zielsveel van hem. Ik zie hem nog steeds als de vader van mijn toekomstige kinderen. Ik weet dat ik hem pijn heb gedaan. Maar we hebben ook zoveel mooie dingen beleefd. Ik weet zeker dat ik nooit meer van iemand zal houden, zoals ik van hem hou....

Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik moest van hem het huis verlaten en het enige wat ik meeneem is mijn kleren. Ik moet weer naar mijn ouderlijk huis. Ik ben de afgelopen weken zoveel afgevallen, ben zelfs opgenomen in het ziekenhuis. Mijn ex neemt geen contact met mij op...in het begin belde ik hem op maar hij reageert zo kil, alsof ik een stuk vuil ben. Ik durfde daarom niet te zeggen dat ik in het ziekenhuis lag. Ik mis hem zo verschrikkelijk.

Ik wil het liefst naar hem terug, maar hij heeft alleen haat gevoelens voor mij. 3 dagen geleden was ik jarig.... vandaag is het 2e kerstdag. Ik weet niet wat het nieuwejaar mij brengen zal.

Maar dit maakt mij kapot......