En natuurlijk komt het helemaal goed met jou, lieve Femmie.

Ik denk ook dat Femmie hier niet plots een totale ommeslag maakt in haar gevoelens of terugslag in haar proces. Ze geeft inderdaad ons altijd heel heldere inzichten en reacties waar we mee verderkunnen, en dat geeft ook het idee dat zij 'ontastbaar' zou zijn. Maar lieve meid, jij hebt ook recht op je mindere momenten en 'rotdagen' zoals je nu hebt gehad.

Wat Femmie hier neerschrijft, is dan ook een momentopname, ze is niet wat ze voelt, ze heeft deze gevoelens nu gewoon en deze zijn gewoon deel van mens-zijn, en van het verwerkingsproces op zich.

Lieve meid, weet maar dat ik heel goed begrijp wat je voelt en wij allemaal.
Ook ik heb de voorbije week te maken gehad met een ongelooflijke dip, waarbij je haast zou denken dat ik terug bij 'nul' sta.
Maar toch denk ik dat dit de enige manier is om te groeien als mens, die zelfreflectie en dat kristisch zijn is zo mooi, maar zo pijnlijk.
We zijn dan ook vaak heel veeleisend voor onszelf en denken dat de weg enkel in stijgende lijn verloopt. Als er mindere dagen zijn en ons gevoel helemaal doldraait, maken we de fout te denken dat we ons gevoel 'zijn', nee integendeel, we zijn nog steeds een combinatie van factoren en ons gevoel helpt ons hierbij richting te geven aan wie we zullen worden. Misschien allemaal een beetje 'flou', maar ik weet het even niet anders te zeggen.
Vergeet niet dat met elke terugslag we weer iets leren voor onszelf.

En na elke dip komt weer een moment dat het lijntje weer naar boven gaat
Daar hou ik me aan vast.
Heb net weeral een huilbui achter de rug, maar door dit te lezen en te schrijven, heb ik plots weer het idee dat het straks met mij 'hopelijk' wel eens beter zou kunnen gaan.

Veel sterkte lieve schat, en ga zo verder, het hoort er allemaal bij.
Ik wens je dit weekend weer een hoop zonnestraaltjes toe.

Heel veel liefs,

italygirl x