Ik groeide op een huishouden
van geweld en criminaliteit. Ben opgevoed door mijn eigen nicht, daar had ik rust
bij, liefde, het gevoel dat er iemand voor me was, maar ze vertrok door alle problemen
bij ons thuis. Mijn vader is een ex moordenaar, mijn moeder is koud en gokverslaafd, mijn broertje is ook
gokverslaafd. Ik groeide op in armoede, en heb momenten gehad in het leven dat ik
was genoodzaakt om drugs te verkopen zodat mijn hele gezin niet op straat kwam te staan.
Ik ben verslaafd geraakt aan het leven buiten op straat. Ben mishandeld,
misbruikt, verwaarloosd, gepest, verraden, bedreigd, heb op randje van leven en dood gestaan na een overdosis. Bijna 11 jaar lang vecht ik met een depressie die zo sterk voelt, ik heb mijn
hele leven gezondigd. Ik heb drugs gebruikt, drank, heb gestolen, heb drugs verkocht, mensen beroofd en
heb mensen pijn gedaan. Zij maakt het verschil voor mij en gaf me weer hoop en nu ben ik de enige persoon kwijt geraakt die in mij geloofde, die mij steunde en mij liefde gaf. Sinds haar had ik rust en ging ik mijn leven opbouwen. Ook zij zat met haar eigen dingen. Ze is verkrachten geslagen in haar vorige relatie. Heb haar uit de ellende gehaald, toen is ze haar ex tegen
gekomen, en die heeft haar weer bij de strot gegrepen. Vanaf dat moment is het
verkeerd gegaan alweer. Voor het eerst had ik rust in mijn leven. Ze klapte dicht
en liet mij alles voelen wat ze hem wou laten voelen. Ze reageerde alles op mij af
zodat ze het gevoel eruit kon krijgen, het gevoel van onrecht. Ik wou er te boven staan,
maar ging er helemaal aan onderdoor, was net van mijn depressie af, ging 2 jaar
goed en nu mis. Alles wat ze me onbewust aandeed, heeft me beetje voor beetje
gesloopt. Dit is misgegaan met oud en nieuw, mijn geweld keerde naar haar.
Ze durfde een half jaar lang niet te zeggen dat ze der ex was tegengekomen,
en toen ze me alles liet voelen wat ze hem wou aandoen, wist ik niet wat er aan de
hand was. Op oudjaarsdag liep alles uit de hand, ze verteld het verhaal, vliegt me aan
en ik raak in een shock toestand. Er is sprake van psychische schade bij mij, namelijk
dissociatie identiteit stoornis, naar aanleiding van verwaarlozing en mishandeling.
Ik raak in een toestand waarin ik met mezelf ga praten, en alles vervaagt om me heen,
ik heb een wereldje in mijn hoofd zitten, die heftiger is dan de werkelijke wereld, maar
op een of andere manier mijn veilige plek is. Dit gevoel nam mij over die dag, woede, pijn
en frustraties namen over. Op nieuwsavond in de nacht ging het mis, kreeg ik ruzie met
haar, en het ging van kwaad tot erger. Ik spuugde haar in haar gezicht omdat ze doorflipte,
zei nog van te voren dat ik wou slapen want had slecht gevoel over die avond. Ze bleef maar
flippen en doordraaien en mij intimideren, tot ik haar op een of andere manier beet in haar nek.
Vanaf dat moment voel ik alles door me heen gaan, alles wat ik heb meegemaakt, en dit is
nog in grote lijnen. Ik zie hetzelfde beeld steeds voor me, en het wekt zoveel emoties op bij mij,
ik wil dit niet meer allemaal voelen. Alles waar ik nog hoop in had en waar ik van hield ben ik
kwijt, heb alles voor haar opgegeven, althans dat dacht ik. Ik voel me raar, ik voel voor het
eerst in mijn leven spijt voor alles wat ik ooit heb aangedaan bij mensen. Ik heb levens
kapot gemaakt om geld te verdienen, heb vrienden verloren aan de drank, drugs, de gevangenis,
dit systeem en aan de dood. Ben tot het uiterste loyaal geweest aan de mensen die van me
hielden, maar dat liep mis. Ik heb al hulp alles bij ggz, maar ik kan niet leven met de gedachte dat
ik haar pijn heb gedaan alles. Ik weet niet meer van hoe en wat. Ik wil het goedmaken, maar weet
niet hoe, ook de afstand speelt een rol, we zitten beiden in nederland maar wel op goede reis
afstand van 200 km. Gingen met oud en nieuw anderhalf jaar met elkaar, ook haar vorige relatie ging uit
met oud en nieuw door toestanden. Dit is bij haar teruggekomen diezelfde dag, en het feit dat ze een half jaar uit angst voor haar ex me niet had verteld dat ze hem weer was tegengekomen en hij haar bij de strot heeft gegrepen. Ik voel een enorme woede naar haar ex toe kan hem wel vermoorden letterlijk, maar voel ook woede, schaamte en spijt helemaal naar mezelf. Het zit niet in mij om een vrouw te slaan en normaal kan ik drank overwinnen. Ik heb het zwakste moment van mijn leven gehad op die dag, ik wou eigenlijk met oud en nieuw slapen, maar nu zit ik met dit allemaal, kan niet slapen niks..... tis een grote nachtmerrie maar toch ben ik wakker. Zit al vanaf het moment dat het verkeerd ging in een shocktoestand en zie hetzelfde beeld voor me van wat ik haar die avond aandeed en voel een diepe pijn door dat, heb alle tijden gevoeld in mijn leven, maar dit is nieuw. En voel voor het eerst spijt in mijn leven, voor alles wat ik verkeerd heb gedaan. Zat een tijd lang door haar toestanden met sexuele frustraties, ze beloofde sex steeds, maar gaf het niet. Beloofde met me te kijken naar de toekomst, zou met mij samen naar oplossingen zoeken, maar deed het niet. Heb al een jaar lang enorm last van rugklachten en mijn nek, ook hierin werd me beloofd dat ze me zou masseren, maar dat gebeurde niet. Ze is bang voor alles wat met intimiteit heeft te maken, en heeft sinds mij dingen pas kunnen verwerken, maar het kwam blijkbaar zo sterk terug, dat ik eronder ging lijden en uiteindelijk tot een uitbarsting kwam. Dit is nooit goed te praten, en ik wil haar terug.... Ze was 4 maanden uit nederland voor school geweest, ik bleef wachten, kwam langs met mijn laatste beetje geld, ben nooit vreemdgegaan niks. Ze is al jaren mijn beste vriendin geweest. Maar mijn gevoel is te sterk om zomaar vrienden te blijven. Ze zegt me dat ze alles niet meer aankan en ik ben bang dat ze haarzelf wat aandoet. Omdat ik weet dat dat ook speelt in haar. Ze heeft ook enorm last van post traumatisch stress stoornis sinds der ex en na een mishandeling in het verleden. Tot nu toe is ze geslagen door wat ze dacht vrienden, der ex, der broertje en der vader. Wie kan mij helpen? Ik weet dat het veel is om te lezen, mvg Anoniemtotnutoe