Hallo lieve mensen,

Het lijkt alweer een eeuw geleden dat ik hier mijn laatste leed van me af geschreven heb en er zijn alweer heel wat nieuwe dingen op mijn pad gekomen...
Na heel wat liefdesverdriet gehad te hebben heb ik eind vorig jaar eindelijk eens een heel lief en mooi persoon leren kennen! P is een hele leuke, knappe meid van 28 waar helemaal niks mis mee is! Ze is jong, heeft geen "rugzak" waar het je slecht van wordt en geeft mij (tot nog toe...) de ruimte die ik nodig heb!

Nu komt toch een verhaaltje waarin ik adviezen nodig heb...

3 weken geleden zijn we met ons voetbal team (hechte vriendengroep) een kroegentocht gaan houden bij ons in het dorp. De eerste kroeg hebben we voldoende gedronken en gelachen waarna we naar de 2de kroeg zijn doorgegaan...
Eenmaal aangekomen werd ik werkelijk met stomheid geslagen!!! Daar stond ze dan... de vrouw van mijn dromen, nog mooier dan in mijn wildste dromen... en wat blijkt... binnen nog geen 10 minuten raken we spontaan aan de praat...

J is een prachtige verschijning! Niet alleen haar buitenkant straalt, haar binnenkant raakt me diep!!
We kletsen wat en krijg hierdoor meteen het gevoel dat ik begin te zweven... Ik voelde ze weer, die vlindertjes waar de wat jongere mensen het graag over hebben...kriebels in de buik...heerlijk!!! Zou het dan echt dat ik op dat moment nog eens dat échte gevoel van totale verliefdheid kreeg?! En dat op m'n bijna 32ste?!

Na zeker een dik uur met haar helemaal alleen te hebben gesproken en gelachen, gaat bij mij ineens toch de vraag spoken: "wat moet er aan zo'n meisje niet kloppen...ergens moet iets niet helemaal naar wens zijn..."

Mijn gedachte was nog niet helemaal mijn hoofd uit of ze vraagt me "Heb je eigenlijk problemen met kinderen?" en toen zakte me uiteraard de moed even in de schoenen...
"Ik heb een zoontje van 3,5 jaar" zei ze vervolgens...
Even zocht ik nog naar een beetje lucht waar ik zo'n dringende behoefte aan had... Vervolgens zeg ik "nee hoor, kinderen zijn geweldig..." (niet erbij vermeldend dat ik ze liever bij andere mensen zie...)
Op dat moment ben ik ook niet fair genoeg om haar te zeggen dat ik een vriendin thuis heb zitten, maar het is en was dan ook niet mijn insteek om hier iets mee te gaan doen!
Nadat ik eindelijk van de schrik bekomen ben praten we nog leuk verder en wisselen we alleen elkaars namen uit, nummers leek mij hoe dan ook niet verstandig!!

Nu ben ik inmiddels 3 weken verder en ik loop werkelijk al 3 weken met haar in mijn hoofd! Ze is tandarts-assistente bij mij in het dorp, dus ook iedereen kent haar nog eens... (behalve ik, want ik moet weer een andere tandarts hebben natuurlijk!!)
We hebben wat contact gehad via FaceBook en ook per sms (we hebben toch uiteindelijk nummers uitgewisseld...)
Nu is zij, net als ik, helemaal overdonderd van de "klik" die we met elkaar hebben! We kunnen uren met elkaar kletsen (ook bellen doen we wel eens...) en hebben beide exact dezelfde instelling in het leven....genieten zolang het kan!!

Ik heb nooit écht geloofd in de "ware", maar zou het kunnen dat ik mijn "soulmate" dan toch tegen het lijf ben gelopen?! En hoe moet ik hier in godsnaam mee verder?!
Zoals ik al zei; ik heb een hele lieve vriendin, een schat van een mens die ik op geen enkele manier pijn zou willen en kunnen doen (Ben dus ook ECHT niet vreemd gegaan!!) maar ergens loop ik verdwaald in mijn gedachten rond met J in mijn hoofd...
J is alles wat ik zocht in een vrouw... terwijl ik het met P gewoon heel leuk, maar niet spectaculair heb. P is heel stil en heel erg terughoudend, terwijl ik juist een lekker druk mannetje ben die heel snel contacten legt en ook graag van een feestje houdt...
J daarentegen heeft hetzelfde... ook al heb ik een kind zegt ze dan... dat wil niet zeggen dat ik geen kant meer op kan!!

Wie geeft mij advies?! Of wie kan mij uberhaupt advies geven over iets in deze richting?!
Ik ben idd gek op kinderen, wil ze ook graag, maar dan wel van mezelf! Kan en wil ik eigenlijk wel de man zijn die het kind van iemand anders opvoed? Of doen al die zaken er niet toe als je denkt de ware ontmoet te hebben?

Ik zit echt in een hele realistische droom waarin ik het liefst het meest beste besluit wil maken... maar wat is dat....

Bedankt voor het lezen van mijn middel-lange blog...

Mr.G