In mijn vorige blogs heb ik beschreven hoe ik en mijn vriend uit elkaar gingen..elkaar weer zagen..weer proberen..toch maar weer niet...en nu dan toch echt..

Ik bedoel vanuit hem dan he..want ik wou het al die tijd op nieuw proberen.. Maar weet je ik voel me nu zooo ongelukkig:| en ik weeet dat jullie allemaal jaloers zijn op het feit dat hij zelf heeft gezegd dat hij het opnieuw wou proberen enzo.. Maar weetje hij doet er niks voor.. hij wil alles vrijblijvend houdenen wil geen gezeik.. Hoe moeten we er danooit uitkomen..?
Dit hele weekend heb ik al lopen piekeren over wat ik er nou mee moet doen.. Want ik durf niet tegen hem te zeggen dat ik dit zo niet wil..omdatik bang ben dat hij wegloopt..Dus in principe pas ik me steeds aan.. ipv dat hij voor mij vecht.. snapje...

En de jongen die ik ken is niet het type dat iemand aan het lijntje houd..maaar toch hebi k da t gevoel soms.. de ene keer is hij heel lief..en de andere keerlaat ie niks van zich horen..
en mss ligt het gwoon wel aan mijn aanpak.. en ikz ou mss ook beter hard to get spelen.maar ben gewoon zo bang om hem weer kwijt te raken.. en vooral bang dathij mij pijn doet..wat nu dus indirect al gebeurt...

wat meot ik doen?