Er is niets zo erg dan als alles letterlijk onder je voeten vandaan wordt gezogen! Je gaat je idd alleen, erg klote en bang voelen . Heel veel sterkte!!! Dit gevoel is echt ziekmakend, ik word er niet goed van (en ik wil zo graag, wil niet derpi zijn!!!)

Mijn relatie is zelfs ruim 8 mnd uit! Dus tijd zegt niets...Sowieso schijnt het dat je fases moet doorlopen op ldvd te verwerken. Zoals jij al zegt denk je op een gegeven moment dat je je beter voelt en vaak kom je bedrogen uit en val je nog harder naar beneden. Daar zal jij nu wel inzitten...het besef dat het echt OVER is .

Dat het rationeel niet gaat...dat heb ik ook gehad. Ik WIST diep van binnen dat mijn ex en ik het niet zouden redden..misschien erg pessimistische gedachten, maar op een gegeven moment is dat intuitie, je weet het gewoon! Een hele sombere gedachte..dat wel. Mijn pijn was tegen het einde van onze relatie ook enorm groot...ik dacht dat ik wel weer over die pijn heen was...meneer kreeg een vriendin. Rebound? dat zijn geruststellende gedachten in een pijnlijke situatie...neeee verre van dat...ik heb het al eerder geschreven echt gelijk min of meer Jackpot. Ik zit nu met een 'warm' gezin minder (ok, veel problemen, maar lekker als je ook even buiten je eigen probleem gezin kand), veel vrienden minder (waar ik wederzijdse vrienden mee had) etc etc. Ik voel met je mee, het is klote als je alleen bent en dit moet meemaken. Nou klink ik weer erg sneu en heb ook vrienden, maar zo veel verliezen is niet fijn. Nieuwe mensen zijn toch anders..die kunnen je zeker de hulp niet bieden die je van mensen krijgt die je lang kent....zucht.

Tips? Toch zo veel mogelijk proberen te doen, toch op je intuitie afgaan...je zit met een enorm rotgevoel en je hebt het ook nog eens uitgemaakt...het zit gewoon niet goed bij je en je weet dat het waarschijnlijk ook niet goed gaat komen. Je zult je vriend los moeten laten, en dat is moeilijk...en heel pijnlijk.

Hey...trouwens...hier nog even een kort stukje over fases die mensen over het algemeen doorlopen als ze ldvd hebben. Let wel: de fasen lopen door elkaar heen, niet 1,2,3,en dan Klaar!!!

liefdesverdriet Liefdesverdriet voelt soms alsof er iemand dood is gegaan. In feite is dat ook zo. Niet letterlijk natuurlijk. Je moet afscheid nemen van iemand die deel uitmaakte van je leven. En dat valt zwaar, heel zwaar. Het verdriet doorloopt een aantal fases. De eerste fase is ontkenning. Je ontkent dat het uit is. Je gaat door met je leven alsof er niks aan de hand is. Gewoon de knop omdraaien en blijven werken, uitgaan, sporten. Misschien doe je net alsof ex-lover op een lange vakantie is. Op deze manier voel je je niet verdrietig. Niemand in je omgeving merkt eigenlijk iets aan je. Meestal gaat dat even goed. Totdat je weer bij je positieven komt: het is uit! Plotseling ben je tot niks meer in staat. Het verdriet werkt verlammend. Wraakgevoelens komen naar boven.

De tweede fase is zeer pijnlijk. Het is de fase van accepteren. Accepteren dat de relatie voorbij is. Deze fase gaat gepaard met veel verdriet, pijn en het gevoel van ontreddering. Het helpt om iedereen te vertellen dat het over is. Uit je gevoelens. Schrijf die desnoods op als je praten moeilijk vindt. Probeer in te zien dat het waarschijnlijk niet meer goed komt. Blijf niet hopen dat de ander na een tijdje in gaat zien dat het met jou eigenlijk heel leuk is. Het is belangrijk om realistisch te zijn. Hoe meer je dat bent, hoe sneller je door kunt gaan met leven. Hoe sneller het verdriet weg zal ebben. Want dat gebeurt uiteindelijk, al lijkt dat soms van niet!

De derde fase is loslaten. Een moeilijk proces, maar wel noodzakelijk. Zonder loslaten kan je niet verder in het leven. Je moet een periode afsluiten om weer verder te kunnen, zonder belemmering van het verleden. Dit is heel moeilijk, omdat het lijkt alsof iemand van wie je hield is overleden. Je bent weer alleen en dat lijkt nu een heel lastige opgaaf. Het roept angst op: misschien red je het wel niet in je eentje. Maar al lijkt het loslaten hopeloos, het gaat je wel lukken. Tijd heelt alle wonden. Na een tijdje wordt het steeds minder moeilijk en kun je het verdriet een plaatsje geven.

Probeer niet alleen je ex los te laten, maar ook het verdriet. Soms lijkt zwelgen in medelijden een heerlijk tijdverdrijf, maar het lost niks op. Bedenk dat er ook een leerelement is bij liefdesverdriet. Je leert jezelf beter kennen. Bovendien weet je nu precies wat je wel en wat je niet wilt. En dat is heel handig voor toekomstige relaties.

Na deze verdrietige fases, breekt een rooskleurigere fase aan: doorgaan met je leven. Alleen. Je voelt je sterk, kan de hele wereld aan en vindt het stiekem eigenlijk wel lekker in je eentje. Je hoeft met niemand rekening te houden, je hebt je eigen huisje en je bent veel over jezelf te weten gekomen. Misschien kan je na een tijdje zelfs weer glimlachen om een herinnering van je ex.