Volgens mij al bijna een week niet geblogd. Blijkbaar even geen behoefte aan, hoewel ik wel mijn dagboek volschrijf.
Inmiddels met hem dagelijks contact sinds maandag. Ik was eenpaar dagen naar Belgie zonder wifi en heb gelukkig een fijn weekend gehad. Momenten van diep gemis, zoals toen ik wakker werd uit een nachtmerrie en ik me klein als een kind voelde, bang en alleen.. Dan mis ik hem op weer een heel andere manier.. Maar als je die momenten buiten beschouwing laat heb ik het wel naar mijn zin gehad en heb rustig aan gedaan, het was ook stikheet dus veel krijg ik dan niet uit me hahaha..

In het kort is het nu zo dat we geen relatie hebben. En ik heb gezegd ik wil je leren zien en kennen als persoon en als vriend, en niet in vriendje (liefdeszin). Hierdoor lijkt iets geopend te zijn. Hierdoor is het veiliger om met elkaar te praten. We weten allebei dat de liefde er is. Dat ie niet weg te drukken is (voor hem) en dat ie te stroomlijnen is (voor mij). Gister bekende hij dat hij ook nog droomt over ons.. Dit was niet eerder zo eerlijk geuit door hem. Wel dat hij wilde dromen, maar het niet kon en niet mocht van zichzelf. Nu voel ik dat hij het zichzelf aan het toestaan is toch te blijven dromen.
Al weet ik niet hoe dit schip verder vaart.. Ik zei ik hoop dat je nooit je dromen meer opgeeft. Dromen kunnen namelijk werkelijkheid worden. Dat weet ik, omdat ik hem heb ontmoet

Even kort, moet er alweer vandoor. Heb nog niet zoveel gelezen hier verder, las wel een beetje 'ruis' en schrok ervan. Daar sluit ik me voor af, ik wil er niets mee. Maargoed. Liefs! En sterkte iedereen!
Mupje