Weet niet wat ik met mezelf aan moet!!!

afbeelding van moon219

Hoi allemaal,

Ik hoop als nieuwe, bij jullie misschien tips te krijgen hoe is dat eenzame klote gevoel wat door mn hele lichaam stroomt af te remmen. Mijn liefde is nu 3 weken weg, de ene dag verteld dat ie niet meer genoeg voor me voelt voor een relatie en de andere dag was ie al weg! Kan het nog zo niet bevatten! Had een relatie met hem van 3,5 jaar waarbij ie 3 jaar bij mij heeft gewoond. Na 1,5 gescheiden kwam ie in mn leven. Ik heb nog nooit zo'n attente lieve man meegemaakt. Hij had een moeilijke jeugd gehad vroeg uit huis, en zocht rust in zn turbulente leven. Dat kreeg ie bij mij. Ik heb co ouderschap met de vader van mn 15 jarige zoon. Zij werden maatjes, want stiefvader vonden we zo'n raar iets. We hadden het zo gezellig met zn 3en maar ook als we met z'n 2en waren. Ik heb niets gemerkt, alle lieve woordjes en knuffels tot op het laatst. Hij vertelde dat ie al een tijdje twijfelde aan zn gevoel over mij, die waren niet genoeg meer volgens hem. Maar nooit iets laten merken...... Het doet hem oprecht verdriet wat hij mij aan doet en wil er ook alles aan doen om dit goed op te lossen voor ons (mijn zoon en ik) Maar hij is wel weg. Het ergste vind dat ik mijn vertrouwen nu helemaal kwijt ben, hij droeg me op handen en liet me ook altijd blijken dat een man zich geen betere vrouw kan wensen in alle opzichten. Ik ben nog zo intens verdrietig, als ik mijn zoon niet had........ Ik hoop doordat ik wat dingen van me af kan schrijven ik er beter mee kan leren omgaan....... Ik moet weer alleen verder.....

afbeelding van Senzy

Ontzettend veel sterkte, we

Ontzettend veel sterkte, we weten hier allemaal waar je doorheen gaat. Ongeloof, verdriet, ontkenning en intense pijn.
Liefs!

afbeelding van live is going on

hoi Moon, het klinkt alsof je

hoi Moon,

het klinkt alsof je ex al een tijd bezig is geweest met afscheid nemen. het vervelende van dit is dat jij met een beschadigd gevoel blijft zitten. dat is wat je hier op deze site veelvuldig tegenkomt en waar een heel proces achterweg komt. wat ik al meer op deze site heb vermeld is, loop niet voor je gevoelens weg hoe vervelend en moeilijk het ook gaat worden. je wordt weer teruggeworpen op jezelf. uiteindelijk als je alles hebt doorleefd ( dit komt vaak weer terug maar zal in de loop van de tijd evenwichtiger worden ) kun je weer in de spiegel naar jezelf kijken en zien dat je dit goed hebt gedaan. kost wel veel tijd en vechtlust. waar je nu naar gaat zoeken is je eigen ik met de daarbij horende zelfstandigheid, eigenwaarde en zelfvertrouwen. schrijf van je af, praat met mensen en probeer weer verder te gaan met je leven. klinkt gemakkelijk maar zo krijg je wel weer perspectief voor jezelf en uiteraard ook voor je zoon. heel veel sterkte en schroom niet om ons op te zoeken als je het moeilijk hebt.

greetz.

afbeelding van jovel2012

tijd

Lieve moon,

Het doet pijn, en iedereen hier zal je gevoel herkennen!
helaas zijn de cliche's de waarheid en kost het tijd... hoezeer je dit op dit moment niet wil/kan horen.
Het gevoel van eenzaamheid, radeloos, en wanhoop overheersen alles.

Heel veel sterkte

afbeelding van roos1

heey moon het is misschien

heey moon het is misschien raar om dit te zeggen maar welkom op deze site.
we weten hier allemaal hoe het is om je liefde te verliezen.
en ik wil alleen maar zeggen dat het mij heel erg helpt om lekker van me af te schijven en de blogs en reacties hier te lezen.
en ik wens jou ook heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
grz roos

afbeelding van vlindertje59

@Moon

Beste Moon,

Dit had gewoon mijn blog kunnen zijn!!!! en ik denk van zoveel andere mensen ook. Waarom merkten wij geen dingen aan onze ex, waarom dachten wij dat we gelukkig waren? Waarom waarom? al die vragen waar we geen antwoord op krijgen helaas. Ik was de geweldigste vrouw die hij zich kon wensen, de mooiste, de liefste, de lekkerste en weet ik veel allemaal. Hij droeg me op handen, nog steeds zei hij laatst een keer tegen me, maar waarom dumpen ze ons dan?
Waarom is opeens het gevoel weg???? Ik weet het echt niet en velen van ons ook niet denk ik.
Nou welkom hier en we zullen proberen er voor je te zijn.
Heel veel sterkte!!

Vlinder

afbeelding van roos1

ja je hebt helemaal

ja je hebt helemaal gelijk.
ken je leuk vinden ken je niet leuk vinden tis zoo.
sorry moet ook af een toe een gapje tussen door maken want anders wordt je ook alleen maar ongelukkiger x Roos

afbeelding van moon219

Janken...............

Heey dankjewel voor diegene die reageerde op mn blok, ga ik ook zo weer door janken.............. Word gek van mezelf, hoe krijg ik mezelf weer onder contrôle? Heb rustgevende tabletten die het even onderdrukken en daarna komt het weer in alle hevigheid terug. Idd is ie misschien al langer bezig geweest met afscheid nemen, maar waarom had echt niemand dat in onze omgeving ook in de gaten, veel feestjes e.d. waar we kwamen waren we het kleffe stel omdat hij altijd zo vol lof over me sprak en me 4 dagen ervoor nog vertelde hoeveel ie van me hield. Gewoon sex hebben en dan daarna zeggen hoe n lekker ding ik wel niet was. Langslopen en een kusje stiekum in mn nek....... Hij kan me er ook geen antwoord op geven waarom ie dat dan nog deed terwijl ie bezig was afscheid te nemen. Iedereen die we kennen en het hoorde is verbijsterd....... Echt niemand die zegt dat dachten we al............. Ik kan zien dat ie meent wat ie nu nog zegt en doet en hij wil ook graag dat ik m nog bel en sms, daar antwoord ie dan ook meteen op. Misschien moet ie eerst zelf minder verward zijn, hij staat nog wel achter zn beslissing zegt ie.................. Ik weet niet meer wat ik moet doen om dit kloten gevoel weg te krijgen.................. Wanneer gaat het weg????? Tips en trucs............... ???

afbeelding van roos1

dit had idd ook mijn blog

dit had idd ook mijn blog kunnen zijn ik had jou reactie al gelezen moon.
maar idd mijn omgeving was ook verbaast toen ze hoorde dat het uit was tussen ons en nog steeds.
de enige tip die ik kan geven doe aljeblieft niet wat ik in het begin allemaal heb gedaan. en praat heel veel praten dat is wat mij helpt.

afbeelding van vlindertje59

Moon

Tips en trucs heb ik helaas niet voor je, maar ik weet wel dat hij (jouw ex) al lang daarmee in zijn hoofd loopt maar hij niet goed raad wist met hoe hij dit moest gaan aanpakken. Hij verafschuwd je niet, integendeel, op een bepaalde manier houdt hij nog van jou, maar niet meer op de manier zoals hij graag zou willen en zoals het "hoort" te gaan. Weet je? ik ben ook op deze manier gedumpt en het gekke is, mijn ex heeft het zelf ook ontzettend moeilijk, omdat hij mij geen rotmens vindt maar juist een hele lieve vrouw en omdat de hele familie zo stapelgek op mij was. Jouw man (ex) zal hetzelfde hebben. Jouw man heeft niet van de 1 op andere dag geen gevoelens meer voor je, dat is een proces waar hij mee bezig geweest is en waarschijnlijk door toch dingen met je te blijven doen heeft hij misschien geprobeerd te kijken of zijn gevoel voor jou nog terug kon komen. Misschien heeft hij ook met zichzelf lopen worstelen. Jullie hebben zelfs een kind samen wat het ook niet makkelijker maakt in zijn beslissing. Snap je me een klein beetje?
Bij mij is het exact zo gegaan en ook ik kan daar (nog) geen vrede mee hebben. Maar het schijnt echt zo te zijn dat de dumper het vaak ook moeilijk heeft. En dan praat ik natuurlijk alleen over een situatie waarbij geen ander in het spel is.
Je voelt je gebruikt en dat snap ik want die momenten heb ik ook nog heel veel hoor, dat heb ik in diverse blogs van mezelf ook geschreven.
Dus helaas, ik ben pas 4 maanden verder dus echt tips en trucs kan ik je niet geven.
Sterke meisje

Liefs
Vlinder

afbeelding van radeloosheis

we delen het zelfde hier

welkom
al is het niet zo fijn als je hier zit maar we proberen elkaar te helpen en er door heen te slepen niet makkelijk maar meer pijn verdriet en moeilijk.
blijf schrijven en praat met iedereen je zult merken we zijn er voor je.
radeloos

afbeelding van Moerbei

Met mij gaat het inmiddels

Met mij gaat het inmiddels een stuk beter, maar dat is voorafgegaan door 2,5 maand van dag in dag uit janken (soms zelfs in het openbaar), niet meer slapen, paniekaanvallen, shock, ongeloof & intense eenzaamheid. Gevoel van 'alleen op de wereld'. Ik wilde ook tips en trucs, maar liep muurvast. En toen, in de moeilijkste week waarin ik rock bottom bereikt had (liep al dagen met anti-depressiva in mijn tas...zag volledig geen uitweg meer), klom ik er weer uit en vanaf dat moment is het een opwaartse trap gebleven.
Wat ik hiermee wil zeggen? Je moet er doorheen. Je bent niet gek geworden, wat je voelt is heel 'normaal' en wordt gedeeld door heel veel mensen op dit forum.
Mij hielp het wel om van me af te schrijven, ik kreeg ze zo 'een beetje op een rijtje' als je begrijpt wat ik bedoel.
Neem de dag zoals hij komt, pak de goede momenten wanneer ze er zijn, zorg goed voor jezelf (het eerste moment dat ik me een heel klein beetje ok voelde was tijdens een dagje spa/sauna met een vriendin), doe dingen die je normaal niet doet (nieuwe ervaringen triggeren het brein op een andere manier).

Heel veel sterkte!!!