wil zoveel van me af schrijven, weet niet waar ik moet beginnen.
weet ook niet of ik wel moet shrijven. omdat mijn verhaal een andere smaak heeft dan de meeste van de verhalen op deze site.

we zijn uitelkaar, niet om de reden dat we niet van elkaar houden of niet bij elkaar wilden zijn. hij wilde mij en zichzelf beschermen. dat zie ik nu in en ben ik hem erg dankbaar voor.

ik ben trots op hem.

ik voel zoveel. ik voel dat we weer samen zullen komen. het voelt zo sterk. dit boek is nog niet klaar en gesloten, niet omdat ik het niet wil of kan, maar omdat het nog niet af is.

het voelt als een feit....

waarom?