hier ben ik dan, met een gebroken hart ,,
het is nu 1 dag uit met mijn vriend ofja ex vriend,,ik was net iets meer als 8 maand samen met hem, ok niet zo veel denken sommigen, maar voor mij wel en voor hem ook, ik had enkel maar wat flirst gehad en een zeer korte relatie van een goeie 2 weken, zijn langste relaties duurde maar 3 a 4 weken... . we hadden echt een mooie tijd samen, deden wel elk weekend iets, doordat hij redelijk ver woont van mij bleef hij hier slapen, toen we nog maar net samen waren( enkele dagen)zijn we naar zijn thuis gegaan, zijn vader moest werken maar zijn moeder was thuis.op zich een zeer lieve vrouw die graag babbelde, het was al redelijk laat geworden en ik en mijn vriend gingen achter frietjes die zijn moeder betaalde, toen we naar mijn huis vertrokken had ik een zeer goed gevoel. hij volgde 1 dag per week les in een grote stad zeer dicht bij mij dus konden we makkelijk de dinsdag afspreken met elkaar, maar na tijd begonnen zijn ouders dit niet meer te willen en vonden ze mij een slechte keuze(foute studies, geen toekomst en blablabla)in de kerstvakantie had hij verlof en bleef ik bij zijn thuis logeren, toen begon het erge gedeelte,, zijn ouders gaven commentaar op mij terwijl ik even naar de wc ging.ze vroegen me ook uit van mijn studies en zeiden dat het een slechte keuze was. ook zeiden ze dat ik uit was op de erfenis die mijn vriend later ging krijgen, waarover ik altijd heb gezegd dat ik ze niet wou.op de laatste dag van mijn vakantie bij zijn thuis begon zijn moeder door te slaan omdat ik geen pil nam en we het enkel deden met condoom,de dag erna zijn we terug vertrokken naar mijn thuis, toen in die tijd vertrok hij nog iedere zondagavond naar zijn thuis en dinsdag avond kwam hij maar vertrok weer tot vrijdag.na een maand of 2 veranderde dit dat hij dinsdag bleef slapen en later weer maandag tot woensdag , ook konden zijn ouders geen goed woord over mij zeggen en was hij dit beu zodat hij elke dag bij mij bleef, pas na een paar weken ging hij nog eens een dag naar huis.in mei belde zijn moeder naar mijn thuis en vroeg naar hem, ik gaf de lijn door en ze begon te zeggen dat zijn ouders ruzie hadden door de manier waarop hij zich gedroeg, dat zijn moeder naar het ziekenhuis moest voor haar maag door de stress.een paar weken later belde ze terug om te zeggen dat er een bbq was bij hun thuis en we gingen dus dat weekend naar zijn thuis alles ging goed, geen achterbaks gepraat meer over mij, ze waren oprecht vriendelijk.ondertussen bleef mijn vriend wel bij mij slapen,we gingen naar feestjes van mijn familie(waar hij zeer welkom was,hij werd al beschouwd als familie voor hun)hij hielp hun ook met een badkamer en nog van die dingen. alles ging goed tot begin deze week, hij was minder aanhankelijk, gaf zelf nauwelijks meer kusjes of zei geen love you meer(wat hij geen 5 min kon volhouden zonder het te zeggen)ik weet niet hoe dit kwam en vroeg ernaar, hij zei enkel er is niets, een paar dagen later waren we begonnen met de trap bij mijn thuis af te schuren en terug te verven.de eerste dag ging goed, de 2de dag hadden we niets gedaan en alles ging super tussen ons,we waren zelf die avond nog naar de cinema gegaan,overdag had hij wel gesmst met een ex van hem(van 2 jaar geleden)ze wist dat zijn ouders het niet zo hadden voor mij omdat haar moeder en zijn vader collega's zijn van elkaar en plots zei ze in een smsje 'begin anders iets met mij?'hij is toen naar de wc gegaan en heeft iets terug gestuurd maar had het verwijdert ,dit zei hij eerlijk tegen mij, die avond kon ik niet slapen door dat voorval en zie ik het hem,wat er op mijn lever lag ,hij zei dat ik hem niet zou kwijtgeraken want ik was beginnen wenen hierdoor.alles ging weer goed tussen ons de volgende dag deed hij heel afstandelijk en kil en ik wou verder werken aan de trap,hij voelde zich misselijk, maar werkte toch,ik vroeg hem meermaals wat er aan de hand was en hij stak het op de misselijkheid,die avond kon ik niet slapen en stond ik na een half uurtje op om wat op de laptop te kunnen,hij mompelde toen een paar dingen in zijn slaap en ik wou hem laten slapen dus antwoordde ik niet.de volgende dag had ik afgesproken met wat vriendinnen in de stad ,maar hij wou niet gaan omdat het regende enzo en hij was moe zei hij .ik zei ja ik ga toch gaan, ik ga in bad ,dusja hij kwam ook ,maar nogaltijd dat afstandelijk gedoe,pff ik werd het gek dus vreog ik hem of hij me beu was en ik kreeg een droge nee, wat later, want hij veranderde echt niet vroeg ik hem dan of hij nog van me hield en ook hierop zei hij op een droge toon ja ,ik vroeg dan wat er was en hij was moe, ik vroeg om een kusje en hij kwam gewoon op me liggen maar gaf er geen ,dus begon ik er zelf maar te geven.hij zoende terug maar niet op de manier gelijk gewoon,ik was het wat beu aan het komen en zei dan als jem oe bent ga dan naar u thuis om daar te slapen daarmee ging hij uit bad deed zijn kleren aan,nam bijna al zijn spullen die hier lagen en vertrok naar huis ,ik heb zitten bellen naar hem maar hij nam niet op,ik was kwaad dus stuurde ik dat hij moest terug keren maar hij had rust nodig en wou alleen zijn .ik vroeg dan via sms wat er was en hij was het beu,ik vroeg dan wat en hij zei dat hij de ruzies beu was( er waren geen ruzies enkel wat kleine discussies)en mij genegeer ook(ik wou hem laten slapen ,niet de bedoeling om hem te negeren) hij zei ook dat hij al mijn smsjes had verwijderd en dat ik alles moest verwijderen van de pc en mijn gsm van hem.ik ging hem ook niet meer horen of zien .hij wou ook niet spreken omdat hij te kwaad was maar ik wil dat wel ,dus heb ik gezegd dat hier nog spullen van hem liggen, maar die moest hij niet meer hebben dus omdat ik hem toch wou zien heb ik gezegt dat ik mijn spullen van zijn thuis die ik cadeau gaf wel terug wil ,dus nu gaat hij maandag of dinsdag terug komen maar ik vrees ervoor dat hij ze gewoon afzet bij mijn thuis en terug vertrekt en dan stuurt dat ze er staan.nuja deze nacht was ik zeer vroeg gaan slapen want het ging echt niet meer met me,ik ween constant ,ik ben vannacht ook een stuk of 4 keer wakker geworden en ben toen iedere keer terug beginnen wenen,het schrijven hier helpt wel maar verzacht de pijn totaal niet .ik hoop dat hij bereid gaat zijn nog eens af te spreken met me maar ik denk niet dat hij gaat mogen van zijn ouders,want ik was een slechte keuze.