Hallo medeformers,

Ben hier al erg lang en alleen altijd maar gelezen. Toendertijd had ik een enorm ldvd en dacht werkelijk dat daar geen einde aan die pijn zou komen. Ben 2 jaar alleen met de kinderen geweest en toen....jawel ik werd weer verliefd. Zo uitgekeken met mijn gevoelens voor ik weer iemand toeliet in ons leven. In oktober leerde ik hem kennen via een datingsite. En na date 4 klikte het echt en we kregen een relatie. Onze kinderen ook leuk met elkaar overweg. Maaarr....jawel daar komt tie.....een man met bindingsangst..aantrekken- afstoten alle kenmerken heeft hij en hij herkende het ook, I dag voor hij met vrienden op wintersport ging heb ik het hem laten lezen en hij schrok ervan, maar zoals ik al zei...hij herkende het. . Merk nu dat hij afstand gaat nemen van mij. Ik wordt er niet meer zo erg onzeker van, omdat het probleem bij hem ligt, en ik hem daar uiteraard wel in wil steuen, maar ook dat moet hij zelf doen. Hij is net terug van wintersport, was gisteren en vandaag bij, vanmiddag is hij naar huis gegaan, was leuk maar wel een beetje raar ook mijn gevoelens. heb niet gesporken over zijn angst. Ik heb hem net gebeld en hij wil rust heb gezegd dat ik van hem houd. Ik gun hem zijn rust...alleen...nu MOET ik geen contact zoeken en hem laten. En dat is het moeilijkste. Moet ook bij mijzelf nagaan...word ik hier gelukkig van en zit er een toekomst in. En dat verdriet van toen....dat wil ik echt nooit meer

Remy 10