Lieve mensen ik ga afstand nemen van deze site.
Ik zit zoals ik dat vaker doe teveel hier.
En vergeet dan te leven!
Ik kan geen balans vinden hierin en de enige manier is voor mij afstand nemen. Focussen op dingen die me gelukkig maken.
Deze site is ook een vulling van mijn gat van eenzaamheid.
Zoals alle sociale media dat ook zijn voor veel mensen.
Ik heb ook veel geleerd,dat mijn mening er wel toe doet.
Dat die ook gewaardeerd word.
En heb mooie reacties mogen ontvangen.
Torn, mr. pither, Jester, poemlover, Chelle, Hort, krullie, ibi,
Jeanette, teigertje, musicman, Waterman, kipje, Petals.
Dank jullie voor jullie bijdrage in mijn groeiproces.
Ik gun iedereen het beste, ik ben niet weg maar neem afstand.
Volgende week zal ik na 2 jaar gaan werken.
Het is op vrijwillige basis, maar wel iets wat ik leuk vind en waar ik blij van word.
Heel veel liefs van Mariah
@ Mariah
Hallo Dame,
Goed om te horen dat er een volgende (laatste?) stap is gemaakt in je helingsproces, dat je verder gaat, en de site anders bent gaan zien.
Primair als hulpmiddel, later als oefenterrein, en nu in zekere mate als overbodig, of teveel van het goede.
Ik wens je alle goeds toe.
Ik persoonlijk zal je gaan missen...
Warme en Lieve groet
Jester.
Mariah, heeeeeel veel
Mariah, heeeeeel veel sterkte, heel veel geluk en veel vrolijkheid!
Waterman
Dat klinkt goed allemaal. En
Dat klinkt goed allemaal. En als een echte frisse start voor het nieuwe jaar.
jammer
Teveel van iets is nooit goed. Jammer dat je geen balans kan vinden.
@Mariah
Heel veel succes met je nieuwe baan!
Vind je keus heel verstandig en ik denk (hoop) ook dat het je goed zal doen om eens even een andere weg in te slaan en te zien wat dat voor moois kan brengen.
* zwaai * en zal je mooie en eerlijke bijdrages missen ondertussen.
Liefs !!!
@Mariah
Deze site kan inderdaad 2 kanten opwerken. Het kan je ook juist in je proces tegenhouden! Moedige keuze! Ga ervoor!
Lovertje
Dat ik met tijd en wijlen nog word overvallen door ldvd
ontken ik niet. Nu na bijna 3 jaar, lijkt het of het verdriet een plek begint te krijgen.
Dat lijkt dan, totdat ik in de stad mijn ex-man met zijn vrouw zie lopen.
Ik was daar niet op voorbereid. Ik ben snel weggelopen ze zagen mij niet.. Wat doet dat nog pijn zeg.
Eventjes, ik ben eventjes van slag, maar raap mezelf dan wel weer op.
Als ik hier schrijf, en lees zoals ik dat deed.
Is mijn focus verkeerd, het maakt me down.
En ik zoek een middenweg.
Hier wel zijn maar niet teveel.
Balans in alles of zoiets.