Hallo allemaal,
Heb al een tijdje niets meer geschreven, kwam wel regelmatig op de site om wat te lezen, maar heb sinds een paar dagen weer een enorme dip, het is nu bijna 1 1/2 jaar geleden dat hij de relatie stopzette en nooit meer ook maar 1 reactie heeft gegeven op brieven, tel, sms-jes, of wat dan ook.
Zelfs de sleutel van zijn huis hoefde hij niet terug, hij had er een ander slot in laten zetten!!!! Dit alles heeft mij zo vernederd en zoveel pijn gedaan, dat is niet uit te leggen. Na een jaar dacht ik het ergtste gehad te hebben, ik heb me op mijn werk gestort, hobby's, vriendinnen enz. Dat heeft zeker geholpen, maar toch. Sinds 2 weken weet ik dat mijn zoon en zijn vriendin bezig zijn met de aankoop van een huis, oa bij hem in de straat, ze zijn weg van deze woning en moet ik dan gaan zeggen dat ik dat niet aankan? Nu al 1 1/2 jaar dus ben ik niet meer in die buurt, laat staan in zijn straat geweest, zelfs de winkels daar in de buurt ga ik niet meer heen, bang dat ik dat niet kan handelen en/of vreselijk woedend wordt als ik hem zou zien, en wat heb je aan een scheldpartij op straat, hij zal toch niet inzien wat hij gedaan heeft en alleen maar grof zijn. Waarschijnlijk ben ik er daardoor weer zo mee bezig, moet ik hem een briefje sturen dat mijn zoon, als alles doorgaat, daar in de buurt komt wonen? Waarom heeft hij ook nooit meer willen praten, dan hadden we, hoe pijnlijk ook, het behoorlijk af kunnen ronden, ik weet echt niet hoe ik hier nu mee om moet gaan. Paula.
Niets doen
Hey Paula,
Ik kan me je verhalen herinneren van een tijd geleden. Tja, het is natuurlijk vervelend als je zoon daar gaat wonen en wellicht ook wel confronterend. Ik denk dat je maar 1 ding kan doen en dat is helemaal niets. Ga geen brieven schrijven, probeer er niet teveel overnadenken, mocht je je ex tegenkomen, hoi, zeggen en voor de rest niets. En eerst maar even afwachten of je zoon dat huis wel gaat kopen, misschien komen ze niet eens rond en maak je je druk voor niets.
Take Care!
Paula niet schrijven hoor
Alstublieft doe dit niet.
Ik ben er één van de oude garde die al je verhalen gelezen heeft en het verschrikkelijk vindt hoe die etter jou behandeld heeft. Hij is gewoon niet eens een mens.
Als je nu schrijft zul je weer een ferme stap terugvallen en al zeker als hij weer niet reageert, wat hij nog nooit gedaan heeft.
Ik hoop dat je zoon van gedacht verandert, kun je het hem eventueel niet uitleggen dat je het er moeilijk mee hebt?
Ihob
verhuizing van mijn zoon
Bedankt voor alle reacties; ik ga hem idd niet schrijven, niks heb ik hem nog te melden, mijn zoon en zijn vriendin zijn bezig met een woning in zijn straat, als dit doorgaat ziet hij het vanzelf wel, ik ben niet van plan om het te verklaren, het is alleen dat ik niet goed wist wat ik er mee aan moest en ook hoe ik me moet gedragen als ik hem ineens weer zou zien na 1 1/2 jaar, ben zo bang dat mijn gevoelens van mijn gezicht af te lezen zijn en ik wil flink zijn, hem aankijken, niks zeggen, negeren, of gewoon "hoi"zeggen? Paula
@ Paula
Hoi Paula,
Ik herken wat je schrijft qua gevoelens helemaal: zijn de gevoelens van mijn gezicht af te lezen? Hoe reageer ik als ik hem (en zijn vriendin) zie? Bij mij is het inmiddels ook meer dan een jaar geleden en ik weet t nog steeds niet... weet wel dat ik nu veel meer boosheid over hem in me heb als eerst. Weet ook dat ik hem nog lang niet vergeten ben en hij me nog steeds heel veel doet.
Ik zag net een nieuwe foto van 'hun' op Hyves en zelfs dat vind ik al moeilijk... laat staan een reallife ontmoeting....
T blijft moeilijk
Verdrietig meiske
Hoi Paula
Echt hem geen briefje schrijven dat je zoon daar gaat wonen, niet doen hoor!Daarmee laat je aleen maar blijken dat hij nog belangrijk is. Het zal hem een reet roesten namelijk.
Je kan het eventueel tegen je zoon zeggen dat je het moeilijk vind, maar ze zeker niet om jou het moeten laten, maar dan weten ze iig hoe je je voelt. En mocht alles doorgaan en je komt die droeftoeter van een ex tegen, zou ik mezelf te groot voelen om hem te groeten, dus kan me voorstellen dat jij daar ook geen enkele behoefte toe hebt. Sterkte!
@Paula
Hoi Paula,
Ja lijkt me heel erg vervelend, begrijp ook dat je niet tegen je zoon gaat zeggen dat hij dat huis eventueel niet moet kopen, Je zoon voelt niet wat jij voelt. En NEE geen briefje zenden. Denk je dat hij zou reageren ????...wat niet weer wat niet deert.
Even afwachten of het allemaal wel doorgaat en ik hoop voor je dat het een ander huis wordt.
En zorg dat als je ooit die kl##tzak tegenkomt.
Jij er fantastisch uitziet, je mooiste glimlach opzetten.
Sterkte. Remy 10