Hey!
Als je zomaar 'omgewisseld' wordt, zijn de gevoelens daarna gewoon niet te beschrijven. Hij doet opeens ook zo anders dan je gewend was. Ik heb het nu ook. Mijn ex lijkt een volkomen vreemde en ik voel me beroerd. Ik herken grote gedeeltes uit je verhaal wel. Vooral hoe je je nu voelt. Ik weet gewoon af en toe ook echt niet hoe het verder moet. Lullig ook dat hij nu gelukkig en verliefd doet. Ook zo gemeen dat hij je het idee gaf echt een toekomst met je te willen. Dat had ik ook. Opeens kwam de bekentenis van de ander en dan is van de een op de andere dag alles anders. Heel raar he? Ben ook naar een psycholoog geweest. Denk dat het wel helpt. Ken ook dat gevoel dat er nooit meer iemand anders zal zijn, want hij is de enige die je wil. Maar uiteindelijk zal het wel goedkomen met ons hoor! We moeten er even doorheen. Het is ook niet niks als je eigenlijk je hele toekomst al uitgestippeld had.
Succes!
Liefs Kiek

hey!
wat jongens meisjes toch allemaal kunnen aandoen, het is onbegrijpelijk, het ligt waarschijnlijk in hun natuur... het is al erg genoeg als je te weten komt dat er achter een toch wel stabiele relatie van een jaar ineens een punt wordt gezet, maar as je daarbij nog te weten kmt, dat diegene waarvan je houd, je bedrogen heeft, dan voel je zo een onmacht dat je ervan kan kapot gaan. maar dan MOET je denken dat die jongen het vast niet waard is dat je je leven kapot maakt, no man is worth a woman's tears, only tears of happyness!!! natuurlijk ween je, omdat het zo'n pijn doet, maar waarom zou hij mogen verder gaan zoder enige problemen en zou jij daar met de pakken blijven zitten en aan hem denken?! dat mag niet, je moet blijven geloven dat er altijd beter is, er zijn gnoeg vissen in de zee! en jij had gewoon een rotte vis, ge er snel een verse halen die je wel verdient, ?ɬ©?ɬ©nte die je niet doet wenen maar die je wel troost wanneer je triestig bent! en nog iets, schoonmoeders zijn vaak lastige mensen, en dat komt omdat je hun dierbare zoontje "afpakt". sommige mama's hebben het daar moeilijk ee en willen het beste voor hu kind, dat wil trouwens elke ouder. maar als je gelukkig bent, is dat het belangrijkste en als dat dom mens er niet mee ?ɬ©?ɬ©ns is, dan is het duidelijk dat hij veel van zijn moeder heeft ge?ɬ´rft! laat hem gaan, laat hem los, je bent vast wel beter waard!!!

until then; keep it up, greetz

Eerlijk gezegd zou ik niet weten wat ik nog zou kunnen toevoegen aan de reacties die je reeds hebt mogen ontvangen van onze mede ldvd'ers. Ik kan je alleen maar zeggen dat je ex-schoonmoeder beter in therapie kan gaan dan de meesten van ons hier. Voor zover ik dat kan beoordelen zit er namelijk een aardig steekje bij haar los. Dat zij haar zoon wil steunen is logisch, maar dat hoeft niet ten koste van jou te gaan; dat is gewoon ronduit onbeschoft en getuigt ook niet echt van enige intelligentie. Mijn moeder is mijn ex ook nooit afgevallen; ook al zijn er dagen geweest dat ik haar (mn ex) wel af kon schieten. Het is gewoon iets tussen jou en je ex en niemand heeft het recht zich daar mee te bemoeien.

Daarnaast wil nog even kwijt dat je ex volgens mij niet helemaal begrijpt waar het om draait in de liefde. Misschien dat hij zich prettig voelt bij iemand die geen eigen mening heeft en over wie hij volledig heen kan lopen, maar zeg nou eerlijk...., hij 28 en zij 18. Je kan zeggen wat je wil, maar op die leeftijd (18 jaar) maakt een dergelijk leeftijdsverschil echt wel uit. Ik heb dezelfde leeftijd als je ex en ik zal echt nooit zo close kunnen worden met iemand die 10 jaar jonger is dan ik (misschien als ik 40 ben;)). Daar wals ik echt volledig overheen en een beetje gesprek op niveau zal er ook echt niet inzitten. Maar goed, als je jarenlang bent geconfronteerd met een bemoeizieke moeder zoals je ex dat is geweest, dan kan ik me voorstellen dat je de behoefte hebt aan iemand die alleen maar "ja" en "amen" en zegt en verder zelf niets in te brengen heeft.

Meid, ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je inmiddels niet alle vertrouwen in de liefde bent verloren!!

Das graag gedaan hoor Missy;). Even terugkomend op je vraag of en, zo ja, hoe je jouw ex-schoonmoeder het beste de waarheid kan vertellen: Ik denk dat het geen fluit uitmaakt wat je tegen haar zegt. Dat mens spoort volgens mij niet helemaal en het is dan ook maar de vraag of het gaat doordringen wat je tegen haar wil zeggen. Ik zou haar lekker negeren, want zij is het niet waard om nog woorden aan vuil te maken. Als je toch per s?ɬ© je hart wil luchten (heel begrijpelijk) dan zou ik het kort maar krachtig houden; iets in de trend van dat je van iemand van haar leeftijd een iets volwassenere houding had verwacht, maar dat je het haar gezien haar IQ niet kwalijk kan nemen (dat laatste achter de komma kun je trouwens beter achterwege laten). Maar goed, dan ben je ook ongenuanceerd aan het beledigen en verlaag je jezelf dus tot haar niveau; iets wat je niet zal sieren en ook niet sterker zal maken.....

Knuffel...D