Ben een poosje niet meer op deze site geweest maar ik ben der weer.
Er is ondertussen alweer veel gebeurt.

Ik heb weer goed contact met men ex en dat contact word steeds weer wat beter, ze begint weer degene te worden zoals ik der kende en niet meer die persoon die zo erg was veranderd de persoon die ik niet herkende.
Maargoed het gaat dan misschien wel beter, het brengt ook weer de nodige verwarring met zich mee. We smsen weer met elkaar af en toe, spreken elkaar weer veel op msn enz.
Ze vertelde me laatst dat ze in de vakantie toch weer veel aan me had gedacht, ze vertelde me dat ze toch altijd anders naar me zou blijven kijken en niet als 'gewoon een vriend'. Omdat ik toch haar first love was en dat ik altijd een speciaal plekje in der hart zal hebben.
Ze moest mijn goedkeuring hebben over een foto, of die wel mooi genoeg was en ga zo nog maar door. Ik weet het zijn maar kleine dingetjes en misschien denk ik er ook wel teveel bij na maar het brengt me toch altijd weer in de war.
Maargoed dat is dus wat er een beetje speelt tussen mij en men ex. Verder wil ik toch even zeggen voor iedereen hier (want ja ik heb weer eens nagedacht) ik wil jullie meegeven dat jullie eens moeten kijken naar jullie zelf. Kijk eens naar hoe ver je bent gekomen, kijk eens hoe sterk je bent! Want hoe moeilijk het ook is, hoeveel pijn het ook doet. We blijven doorgaan, we geven niet op! We zijn echte vechters!
We are still standing! En eigenlijk zijn we toch allemaal winnaars, survivers! We blijven doorgaan, we gaan het gevecht gaan.
En oke misschien voel je je niet altijd zo en denk je nu zoiets van: ja het zal wel.
Denk er toch nog maar eens goed overna en je zult erachter komen dat je sterker bent dan je dacht.

Ik hoop dat dit jullie wat hoop geeft in deze pijnlijke en moeilijke tijden.

Liefs daphne