wat voelen ze dan?

afbeelding van Gast

Al onze exen zeggen tegen ons dat het niet aan ons ligt en al die bla bla. We gaan er allemaal van uit dat het gevoel van houden van bij onze exen niet in 1 x helemaal weg is, maar wat voelen ze dan wel? En waarom kunnen ze daar nie gewoon wat aan doen? Ons gevoel van houden van voor hen, gaat toch ook niet weg? Hoe kan t dat t weg gaat? En als t nie helemaal weg is, waarom negeren ze die gevoelens dan? En waarom hebben ze t er allemaal zoveel makkelijker mee dan wij?

Ik ga maar weer op de bank kruipen, ben zo moe...

afbeelding van EB

Precies

Nou die vraag stel ik mij dus ook elke keer. Waarom als het niet aan ons ligt en wij zijn dan toch zo lief en geweldig. Waarom gaan ze dan weg. Wat is het dan wel.

Ik snap het ook niet

Sterkte, EB

afbeelding van Steffie01

Nou ben mijn ex lag het wel

Nou ben mijn ex lag het wel aan mij. Helaas ben ik er ook achter dat het ook voor een deel wel aan mij lag ja, maar nie alles. Hij vind alleen alles aan mij liggen en vind het dan ook normaal dat hij gelijk een vriendin heeft etc. etc. en nu dolgelukkig is, terwijl tijdens onze laatste ontmoeting hij angstig en retorisch vroeg "Je gaat toch niet aan andere mannen beginnen he?"...ook weer zo lekker tegenstrijdig van zijn kant.

afbeelding van Karpov

t is gewoon over

Het ligt ook vaak niet aan ons. Het mooie zou zijn als beiden vinden dat het niet meer zo gaat en dat het over moet zijn. Wij hier op de site zitten in een andere situatie: bij ons is het niet over en bij de ander wel. Deal with it ????
Omdat we er met zn allen zo over denken krijg je een selectie van verhalen hier. Aan de ene kant geeft het een vertekend beeld van relaties die voorbij gaan, aan de andere kant kunnen we in elk geval elkaar steunen. En ik geloof dat je daar heelveel aan hebt, meer dan al die goedbedoelde oppeppers van zij die er niet midden in zitten.

afbeelding van Dearest

Dat vraag ik me ook steeds

Dat vraag ik me ook steeds af. Wat voelen ze dan?
Het kan toch niet zomaar opeens over zijn?!
Hij kon me niet loslaten, hij wou vrienden blijven enzo. Hij zei tegen vrienden: gezellig dat ze ook komt! Maar daar merk ik weinig van. Hij is hartstikke verlegen tegen mij. Alsof hij bang is en niet durft. Alsof hij verliefd op me is maar denkt dat ik niet wil. Tegenstrijdig allemaal. Maar idd, je moet er maar mee leren leven.
Het komt goed. Ik had een keer dat ik iemand heel erg leuk vond en de dag dat hij me vroeg kwam er een ongelooflijke knoop in mn maag. Heb toen gezegd dat het niks zou worden en voelde me daarna stukken beter. Kon die hele nacht niet slapen toen hij vertelde dat hij verliefd op me was. Nu heb ik wel deels spijt. Hij was een aardige jongen en had hem een kans moeten geven. Maar daar is het nu te laat voor. Maarja, kwas niet verliefd. Ik bedoel: verliefdheid gaat toch niet zomaar over? Tenzij hij niet verliefd was?
Liefs,
Dearest...